Zondag 29 juni om 10.30 u. in de kerk van Westerlo willen we met heel de pastorale eenheid dankbaar vieren om dit 60 jaar priesterschap. Jos gaat deze viering voor.
Na de viering bieden we een drankje en een hapje aan.
We gingen bij Jos op bezoek voor een gesprek.
Jos heeft een rijk gevulde loopbaan. Hij begon in 1965 als leraar in het Sint-Jan Berchmanscollege in Mol. Tien jaar later werd hij er directeur.
Acht jaar later werd hij aangesteld als inspecteur godsdienst van het basisonderwijs voor het arrondissement Mechelen. Van dan af was hij, op vraag van pastoor Van Tricht, in de weekends meewerkend priester in Bergom. Na tien jaar werd hij hoofdinspecteur voor het hele bisdom voor de basisschool en normaalschool. Ook deze taak deed hij tien jaar.
In 2003 ging Jos met pensioen. Toch bleef hij nog druk bezig.
Hij werd gevraagd als directeur van de Interdiocesane Dienst voor het Katholieke Godsdienstonderwijs (IDKG) en adviseur voor de Erkende Instantie RK Godsdienst.
In 2000 werd hij ook directeur van de diocesane bedevaarten naar Lourdes
In 2014 stelde bisschop Bonny hem aan als kanunnik van de kathedraal.
“Momenteel werk ik meer vanaf de zijlijn, “ zegt Jos. “Als je als priester op pensioen bent, is het niet zo eenvoudig, want er is nog altijd wel wat te doen. Vanaf je tachtigste stopt voor het bisdom je officiële functie. De meeste van die taken heb ik stopgezet.
Dit jaar ga ik, op vraag, nog een keer mee op bedevaart, maar daar heb ik mijn taak ook doorgegeven.
Voorzitter van het schoolbestuur Anker ben ik nog wel. Het is belangrijk dat in zo’n bestuur mensen zitten die ervaring hebben in het onderwijs en er een binding mee hebben. Er is momenteel een goed lopende samenwerking met Tongelsbos.”
Vieringen voorgaan
“In de parochies van de pastorale eenheid wil ik nog dienstbaar zijn. Zo ga ik graag voor in de weekendvieringen.
Extra vieringen zoals eerste communie, uitvaarten, vragen wel extra energie, dat merk ik wel nu ik ouder word. Eerste Communievieringen liever laten voorgaan door jongere priester (b.v. de drie priesters uit de abdij van Averbode die af en toe bij ons komen helpen.) En uitvaarten kunnen voorgegaan en voorbereid worden door onze diaken en pastorale werkers en werksters. Zij kunnen het! Moge het dan vieringen zijn sterk in medeleven en getuigend van en biddend tot God, die er voor mensen wil zijn, ook en vooral in die moeilijke momenten van afscheid nemen.
Soms ben ik blij verrast. Chiro Zoerle komt om de twee jaar naar de kerk voor hun bonte avond. Dit jaar stelde ik voor om voor hen geen eucharistieviering, maar een gebedsviering voor te gaan. De Chiroleiding bereidde de dienst mee voor en de jongeren hadden een ruime inbreng, ze hebben echt wel wat te bieden.
‘We laten elkaar nooit vallen,’ hoorden we in die viering. Ze zijn dus zo goed bezig, maar het christelijke wordt in hun leefwereld weinig of niet benoemd.
Met de Chiroleiding van Oevel had ik ook zo een aangename babbel bij de voorbereiding. Er wordt door jongeren toch wel nagedacht over het geloof.
Nadenken over wat we doen
“Het is belangrijk dat we blijven nadenken over het samen vieren, ook over het voorgaan in de vieringen. De wekelijkse vieringen vragen ook heel wat voorbereiding. De preek voorbereiden is nadenken over de vraag hoe we de lezingen leggen op ons leven in de context van de huidige maatschappij.
Geloven is blijven groeien. Er zijn nu andere accenten die ons leven kleuren, maar ook ons geloof, ons Godsbeeld evolueert.
Je hoort al eens: “Wat hebben ze ons wijsgemaakt”. Sommigen blijven hierin steken, maar anderen groeien naar eigentijds beleven van het geloof.”
Verder onderricht in het geloof
“Sinds enkele jaren begeleid ik een groep ongetrouwde dames, medewerksters van het bisdom. Zij zijn gezonden door de bisschop, maar leven niet samen in een gemeenschap. Elke maand hebben zij een recollectie waar zij verder onderricht in het geloof zoeken.
Telkens is daar een uur gedurige aanbidding bij. Voor ons is dat vreemd, maar hoe meer ik mee doe, hoe meer ik dit waardeer. Het zet me aan om zelf meer te bidden en om te blijven zoeken in het geloof. Bidden is voor een gelovige inderdaad levensnoodzakelijk.
Voor hen een lezing geven, vraagt telkens heel wat lees- en zoekwerk.
‘Meer dan het leven’ van Erik Borgmans draagt de boventitel ‘tegen moedeloosheid’. Het boek beschrijft hoe christelijk geloof uitzicht kan bieden in moeilijke situaties. Ik geloof echt dat dit werkt in onze maatschappij.”
Liturgie
“De meeste maandagen ga ik voor in het Vlaspand. Zinvolle vieringen die door meerdere bewoners trouw worden bijgewoond. Ook het RVT Perwijshof komt een viertal keren naar de kerk voor een viering, waarin ik voorga. Onlangs kwamen er bij de jaarlijkse ziekenzalving ook twee mensen van buiten het woonzorgcentrum om hieraan deel te nemen.
Liturgie bij hen en in de parochies blijft belangrijk. In het verleden werd de lat naar beneden gehaald, maar we moeten terug naar de bron. Mensen laten raken door de verhalen uit de Bijbel en het evangelie verbinden met wat we in ons leven doen.”
Jos zit zeker nog niet stil. Op zijn boekenkast prijken boeken zoals ‘Boven is onder ons’ van Rick Benjamins, ‘Grenzeloos God’ van Thilman Haberer en ook boeken van Tomas Halik. “Aan te raden lectuur”, zo vertelt hij.
Stof genoeg om een preek voor te bereiden, of om over in gesprek te gaan.
Jos, dankjewel voor je jarenlange inzet in onze gemeenschappen.
We wensen jou nog mooie jaren en we hopen je nog vaak te ontmoeten in onze parochies.
mdr met dank aan Jos
