De vormelingen van Zoerle hebben al een hele weg afgelegd. Nu zijn ze aanbeland bij een belangrijk deel, nl. de naamopgave.
7 december..., het wordt laat licht, de zon gaat snel weer onder. Deze periode van het jaar is een stuk aangenamer als we het kunnen doorbrengen aan een gezellig vuur. Steek een kaarsje aan en er hangt direct een andere sfeer. Bij de vrienden van Jezus brandde ook een vuur, eentje in hun hart. Vurig, enthousiast strooiden ze zijn verhaal rond. De vormelingen ontdekten dat door tijdens hun vormsel hun doopkaars weer aan te steken, ze laten zien dat ook bij hun het vlammetje brandt. Ze willen dit kracht bijzetten door één voor één naar voor te komen en hun naam te noemen tijdens de naamopgave. Ze gaan herhalen wat hun ouders tijdens het doopsel in hun plaats hebben gedaan.
De redenen waarom ze het vormsel willen doen zijn verschillend. De ene wil vooral het grote feest. De andere wil de traditie van de familie in ere houden. De normen en waarden belangrijk vinden, is iets wat vaak terugkomt. Over tradities gesproken, ook de Sint was dit jaar de kinderen van onze parochie niet vergeten. Hij had voor lekkere speculaas gezorgd. De eindejaarsperiode is een tijd om zeker de mensen die het wat minder goed hebben niet te vergeten. Enkele mama's gaven het goede voorbeeld door soep aan te bieden na de viering. Zo zijn centjes bijeen gehaald ten voordele van Welzijnszorg. Dank jullie wel!