Het was prachtig zonnig weer tijdens de eerste weken van maart … behalve die woensdagnamiddag waarop de vormelingen van de groep natuur een bedevaart naar de abdij van Averbode gepland hadden. Maar een paar stevige maartse buien schrikken deze natuurliefhebbers niet af. Met goede moed vertrokken we aan herberg Mie Maan voor een mini-pelgrimstocht van 7 kilometer vol opdrachten en leerrijke spelletjes. Bij de eerste stopplaats haalde Sara uit haar rugzak wel heel speciale Pokémonkaarten. De kinderen kennen Pokémons als fantasiewezens van tekenfilms en speelkaarten. Op deze kaarten stonden geen veelkleurige wezens, maar wel allerlei medewerkers van de kerk van catechist over pastorale werksters tot de aartsbisschop en de paus. Tijdens een kaartspel leerden ze zo de vele functies die mensen opnemen in onze parochies en de wereldwijde kerkgemeenschap. Zo volgden er nog verschillende opdrachten voor deze vrolijke bende. Een klein stuk van de wandeling ging elke vormeling alleen op pad om eens na te denken over de vraag voor wie en waarom ze een kaarsje wilden branden in Averbode. Voor sommigen een welgekomen momentje van rust, voor anderen een uitdaging om helemaal alleen met jezelf te zijn. Bij de verzamelplek hadden ze elk wel een mooie intentie gegeven aan hun kaarsje. Aangekomen in Averbode kwamen we eerst door het Mariapark. Bij de Mariagrot leerden we over bidden en over het Onzevader en Weesgegroet. Gelukkig was er een blaadje met de gebeden op, want niet iedereen kon ze helemaal uit het hoofd opzeggen. Tot slot van onze pelgrimstocht gingen we een kaarsje branden in de kaarsjeskapel op het binnenplein van de abdij. Iedereen werd er stil van. Hopelijk mogen al die mooie intenties moed en steun geven aan wie ze bedoeld zijn. Door het slechte weer waren er geen ijskarretjes in de lekdreef. Jammer, want een ijsje hadden de vormelingen wel verdiend. Daar zullen we dus nog een keer voor moeten terugkomen.
