Donderdag 28 december stonden de vormelingen van Westerlo en Zoerle te popelen aan de grote ingangspoort van de abdij van Tongerlo.
Een beetje zenuwachtig, want deze namiddag leerden zij deze Norbertijnengemeenschap beter kennen.
Pater Johan verwelkomde hen enthousiast, zo was het ijs vlug gebroken. Samen stapten ze naar een lokaal waar pater Johan een overzicht gaf hoe hun namiddag binnen de abdijpoort zou verlopen.
Buiten, op het grote binnenplein, werd de vraag gesteld: “Welk gebouw denk jij dat het oudste is?” Dat was de aanzet voor een stukje abdijgeschiedenis. Er volgde nog meer uitleg in de Tiendenschuur waar op een grote tekening te zien is hoe de abdij eruit zag voor de Franse Revolutie in 1789. Indrukwekkend om te zien hoe het hele domein er nu heel anders uit ziet.
Het Laatste Avondmaal
In de schuur hangt ook een enorme replica van het Laatste Avondmaal. Pater Johan bestudeerde met de jongeren alle figuren die samen met Jezus aanlagen aan de tafel. De schilder, Leonardo Da Vinci verbeeldt op een meesterlijke manier de reacties van de leerlingen na de mededeling van Jezus: “Eén van jullie zal mij verraden!”.
Uit de lichaamshouding van elke leerling is zijn reactie af te lezen, ieder naar zijn eigen aanvoelen, vanuit zijn eigen temperament. De schilder heeft dit prachtig kunnen vatten en weergeven.
En dan de vraag: “Hoe zou jij reageren? Zoals Petrus, zoals Jacobus of Andreas of…?”
Niet gemakkelijk om op deze vraag te antwoorden.
Twaalf vormelingen mochten voor het grote schilderij de verschillende reacties van de leerlingen uitbeelden. Dat was toch niet zo gemakkelijk.
Wandeling rond de abdij
Lang genoeg stilgezeten, tijd voor een wandeling.
Niet zo maar een wandeling, want onderweg werd er in kleine groepjes nagedacht en uitgewisseld over vijf vragen.
Waar ben ik goed in? (duim)
Wat wil ik bereiken? Wat is mijn doel? (wijsvinger)
Waar heb ik een hekel aan? (middelvinger)
Waaraan ben ik trouw? Waaraan hecht ik waarde? (ringvinger)
Waarin wil ik nog groeien? Waarin voel ik me klein? (duim)
Best knap om te horen hoe de jongeren hun eigen woorden vonden en in het gesprek met elkaar tot mooie antwoorden kwamen.
Samen zingen
Na de wandeling kon iedereen zich binnen wat opwarmen en genieten van een vieruurtje. De stembanden werden goed gesmeerd en er werd al prachtig samen gezongen. ‘Zeg maar ja, durf te dromen’ klonk enthousiast en krachtig door het gebouw. Dat belooft voor de vormselviering!
Natuurlijk kon een ‘Lang zal hij leven’ niet ontbreken want pater Johan was jarig.
Vespers
Als afsluiting van deze namiddag namen de vormelingen deel aan het avondgebed samen met de paters. Het was best wel even spannend om aanwezig te zijn in de grote kerk terwijl de organist speelde. Iedereen mocht in het koorgestoelte zitten en kon het gebed van heel dichtbij beleven. Het was al donker toen ze buiten kwamen en het mooi verlichte binnenplein gaf een gezellige sfeer tijdens het napraten.
Iedereen kijkt alvast uit naar onze volgende activiteit: de lichtjestocht!
mdr en tine
