Natuurlijk waren ze ook een beetje zenuwachtig. Maar zodra ze op de tonen van Vivaldi de kerk binnenkwamen verdween de spanning als sneeuw voor de zon. Bij het openingslied ‘Geest van God’ zat de sfeer er meteen goed in.
Onze vormheer, EH Snyers en pater Johan De Pauw gingen ons voor in dit krachtige sacrament; Tine Becuwe organiseerde en dirigeerde met de glimlach.Het mooiste aan de viering was dat deze echt samen gedragen werd. De vormelingen zelf, de ouders, de familie en de andere aanwezigen gaven het beste van zichzelf om er een onvergetelijk moment van te maken.
Tijdens het openingsgebed werd er even tijd gemaakt om de stilte toe te laten. Daarna las een papa een stukje uit de Handelingen van de apostelen.
Victor en Isabella, twee muzikale vormelingen, lieten ons tussenin even genieten van een streepje gitaar en viool.
De homilie werd helemaal op maat van de vormelingen gebracht. EH Snyers sprak hen persoonlijk en direct aan. Vaak zit geloof in hun dagelijks leven vervlochten zonder dat ze het altijd beseffen. Maar ook de aanwezige volwassenen werden aangesproken. Durven we God richting laten geven in ons leven?
Bij het bevestigen en versterken van de doopbeloften klonken de woorden ‘Ja, ik geloof’ helder en duidelijk uit de mond van onze vormelingen.
Na de handoplegging volgde het hoogtepunt van de viering: de zalving. Alle vormelingen kwamen met hun ouders of dierbaren naar voor en werden één voor één gezalfd met chrisma. EH Snyers maakte rustig tijd voor iedereen. Met deze zalving werden onze jonge gelovigen hernieuwd opgenomen in onze gemeenschap en kregen ze ook hun eigen verantwoordelijkheid mee. Getuigen van Jezus’ blijde boodschap en licht en vrede brengen voor de mensen rondom ons: ook wij zullen hen en elkaar blijvend ondersteunen om dit waar te maken in deze wereld.
Het Onze Vader werd met alle aanwezigen samen gebeden. Ook het lied ‘Zeg maar ja’ klonk in de ruimte en bleef misschien op die manier in ons hart klinken. ‘Steek je handen uit de mouwen en kijk met je hart. Je oor te luisteren leggen naar wie je er om vraagt. Woestijn komt dan tot leven, weer water uit de bron. Je naaste liefde geven, ’t is zo dat Zijn droom begon.’
Op het einde van de viering klonk een slotgebed en dankwoord. Een mooi bloempje met vrolijke vlinder mochten alle mama’s uit de handen van hun vormeling in ontvangst nemen.
Proficiat aan alle Vormelingen.
Dankjewel aan alle aanwezigen om met ons mee te vieren.
