Ging het regenen? Of ging toch het zonnetje schijnen? Er werd in de week vooraf vanalles voorspeld. Verschillende scenario’s werden uitgewerkt, maar dat bleek geheel onnodig te zijn. Want op 18 september 2021 werden we wakker met een stralend zonnetje aan de hemel. Onze 19 vormelingen van Zoerle Parwijs konden zich geen betere start wensen!
Na weer een jaar vol corona-maatregelen, wat catechese volgen wel heel moeilijk maakte, konden ook deze jongens en meisjes eindelijk hun vormsel ontvangen.
Het zou een korte maar krachtige viering worden, ééntje corona-proof waardig. Niemand die vooraf voorspellen kon, dat er zo gelachen en zo genoten zou worden.
Op de tonen van ‘Kom wat dichterbij’ kwamen onze feestelingen de kerk binnen, gevolgd door een zeer enthousiaste man, Vormheer Jos Vanhoof.
Na een korte introductie en na het luisteren naar het evangelie, kregen onze vormelingen spontaan een quiz door hem voorgeschoteld. De vragen werden zonder énige twijfel beantwoord. Het leukste van die dag? ‘Het samen vieren’. Het belangrijkste van die dag? ‘Het Vormsel, dat je achteraf met je familie samen viert. Mét lekker eten! Uiteraard…’. ‘Pasta pesto’, werd er gezegd, of ‘BBQ’! En de frietjes, die mochten we ook zeker niet vergeten.
Om de viering tot een echt festijn te maken, haalde de Vormheer zijn ukelele boven. “En nu gaan we samen zingen. Ik zing voor en jullie zingen na”, klonk het door de boxen en daarmee werd de toon gezet. ‘Ik voel me rijk, en ik ben zo blij, Jezus houdt van mij, …’. Onze vormelingen zongen vrolijk mee, en ook hun families lieten hun stem duidelijk horen. Er stond werkelijk een lach op ieders gezicht!
Vervuld van warmte en trots, keken we toe hoe deze jonge mensjes hun vormsel in ontvangst namen. Het bemoedigende aaitje op hun wang, dat de Vormheer hen gaf, zullen ze nog wel even onthouden, net als zijn ukelele spelende en zingende optreden vooraan. Wat een korte maar krachtige viering zou worden, werd écht een korte maar krachtige viering! Iedere aanwezige in de kerk heeft gezien, gehoord en gevoeld hoe speciaal deze viering wel was.
We zagen knappe, stralende jongeren, we zagen heel trotse ouders, we zagen fiere broertjes en zusjes, oma’s en opa’s, meters en peters, neefjes en nichtjes en …, we zagen vreugde en een glimlach op ieders gezicht, en bij het zien van al dat moois, konden wij niets anders doen dan Genieten… Heerlijk, toch?
Warme groet,
Elke Van Baelen
