Met onze droom op hinderloop, de meeste feiten tegen.’
Dit lied werd vaak gebruikt tijdens de opleiding tot pastoraal werker bij bezinningsmomenten en vieringen. Het drukt ook wel uit waar het pastorale werk om draait: “Met het geloof, de hoop en de liefde van Christus in je hart, met de droom van het Rijk Gods voor ogen, naar en met mensen op weg gaan.”
‘Op ongebaande wegen’, niemand weet wat de toekomst brengt en welke de beste keuzes zijn. Zeker in deze tijd, waar we moeten leren omgaan met minder voorgangers, minder vrijwilligers en minder mensen die zich verbonden voelen met de kerk. Het bisdom werkte daarvoor nieuwe structuren uit, de federatie werd een Pastorale Eenheid. De intentie van deze vernieuwing is dat mensen over de parochiegrenzen heen elkaar leren kennen en samen naar nieuwe oplossingen en mogelijkheden zoeken. Zo’n pastorale eenheid wordt geleid door een team.
Voor de parochies van Westerlo, Hulshout en Herselt werd de pastorale eenheid HH Prisca en Aquila opgericht. Het team kwam de voorbije twee jaar in een moeilijkere periode en viel zelfs terug op 1 persoon. Daarom werd een nieuw proces opgestart en uiteindelijk ook een vernieuwde groep samengesteld. Deze 5 mensen kiezen ervoor om samen op weg te gaan, samen met deken Norbert Wauters en adjunct van de vicaris Matthias Bayens.
Want het is als gemeenschap dat we toekomst kunnen bouwen. Het team werd op 1 augustus benoemd door onze bisschop. Deze vijf leden stellen zich voor.
Maria De Ryck
Bij het begin van mijn brugpensioen ben ik als vrijwilliger in het pastorale leven gerold. En zoals dat vaak gaat, steeds een stapje verder, tot ik belandde in het vorige team van de pastorale eenheid.
Ik kijk er nu weer naar uit om met het vernieuwde team met frisse moed en enthousiasme te werken aan toekomst voor het geloofsleven in onze pastorale eenheid. Samen willen we met mensen op weg gaan om van onze pastorale eenheid een plek te maken waar iedereen zich thuis voelt, waar plaats is voor iedereen, waar we Gods droom hier en nu proberen waar te maken.
Mijn roots liggen in Heultje, waar ik meewerk in de plaatselijke geloofskern. Ik woon op de grens met Zoerle met mijn man Sylvin. We hebben twee dochters Hilde en Joke die al een hele tijd het huis uit zijn en zorgden voor 4 schatten van kleinkinderen.
Jan Dams
In 2018 kwam ik samen met mijn echtgenote en onze twee kinderen in Herselt wonen. Voordien woonden we in Heist-op-den-Berg waar ik sinds 2015 actief was in de parochies als diaken. Eigenlijk ben ik al heel lang actief in de kerk. Als catechist, jeugdpastor, predikant, lid van een parochieteam, dekenaal team, enzovoort. Dat ik ervoor koos om diaken te worden, was voor weinig mensen in mijn omgeving een verrassing. Toen we in Herselt kwamen wonen, was de pastorale eenheid Prisca & Aquila nog maar pas opgericht. Ik werd meteen opgenomen in het team.
Nu ben ik blij om met een nieuw team, met nieuwe mensen en nieuwe moed mee te timmeren aan een toekomst voor een geloofsgemeenschap in onze regio. Tegelijkertijd ben ik ook blij om in het hier en nu zorgzaam aanwezig te mogen zijn bij mensen.
Marianne Slaets
Ik ben gehuwd en moeder van drie kinderen, woonachtig te Blauberg. Tijdens de stuurgroep in het werkjaar 2022-2023 werd mij duidelijk dat onze pastorale eenheid niet alleen op drukbezette vrijwilligers kan draaien, maar dat er mensen beschikbaar moeten zijn met tijd en goesting. Als godsdienstleerkracht, lector en catechist in parochie Bergom en vaste bezoeker van de gezinsvieringen in Heultje, had ik al wat kerkelijke bagage in mijn rugzak. Vorig werkjaar volgde ik de opleiding “pastoraal handelen” aan het HIGW van ons bisdom om de kneepjes van het vak nog beter onder de knie te krijgen. In het afgelopen jaar heb ik onze pastorale eenheid nog beter leren kennen doorheen alle contacten, vergaderingen, evenementen... Ik heb ons team zien groeien van drie naar vijf personen. Nieuwe projecten zitten in de pijplijn. Ik ben heel dankbaar dat ik dit werk mag doen met veel vrijheid en een team van wijze en overtuigde mensen.
Chris Smits
Misschien ben ik wel een vreemde eend in de bijt, omdat ik niet in onze pastorale eenheid woon. Vanuit Bouwel kom ik dagelijks naar Hulshout gefietst om samen met pr. Wouter Deruwe mijn schouders te zetten onder het ‘Onderweghuis’. Dit huis biedt ruimte voor ontmoeting, geloofsverdieping en beleving. Het is ook een plek waar de meest kwetsbare terecht kunnen. Zij staan altijd centraal in wat ik doe.
Mijn plaats is ergens tussen deze rafelrandmensen – degene die door de maatschappij aan de kant worden gezet, onzichtbaar gemaakt, zoals de rafels van een tafelkleed die je liever niet ziet. In hun gelaat heb ik God leren kennen.
Samen met hen en het team wil ik mij inzetten voor het uitbouwen van warme, diaconale geloofsgemeenschappen, waar mensen met elkaar op weg gaan en op het spoor mogen komen van wat iedereen nodig heeft om écht te kunnen Léven.
Heidi Krieckemans
Als pastoraal werkster ben ik sinds 1 september halftijds benoemd om mee te werken in het team van de pastorale eenheid. Ik woon in Oevel samen met mijn man Joris en onze drie kinderen (Lien, Bert en Toon). Ik was reeds vrijwillig actief als catechist en voorganger in Woord- en communiediensten. In de eerste werkweek mocht ik al gedrevenheid en sterke hoop ervaren van de anderen teamleden. Ik kijk ernaar uit vele mensen te mogen ontmoeten in onze parochiale werkingen en samen ongebaande wegen te bewandelen.
