Ook in een tijd van sanitaire maatregelen vergaten wij het Sint-Agathafeest niet.
Dit jaar alweer geen optocht met klinkende fanfare en mooi uitgedoste vormelingen, doch de feestelijke tweetalige viering met zegening van het Sint-Agatha-brood verdient hier zeker een woord van aandacht.
In ons nummer van 2 februari kon u al uitgebreid lezen over de geschiedenis van de Heilige Agatha en de legende die errond verteld wordt. Maar …wist je het volgende?
Martelaar komt van het Griekse “marturia”, wat niet moet vertaald worden als gewelddadig maar getuigend. En het was datgene wat Agatha in haar leven heeft gedaan. Getuigend over haar liefde voor Christus en de liefde van Christus voor haar. Dat was het hoofdthema van de homilie van Monseigneur Kockerols tot de gemeenschap.
Als gedoopten worden wij uitgenodigd om te getuigen van ons geloof. Net zoals Agatha dit in haar leven heeft gedaan. De prijs die wij ervoor moeten betalen is gelukkig niet de prijs die Agatha voor haar houding heeft betaald, maar toch merken wij ook dat het moeilijker en moeilijker wordt. Toch worden wij blijvend uitgenodigd om dit te doen. De wereld heeft het nodig dat de woorden van het evangelie levend blijven door onze getuigenis. Temeer ook dat wij geen leerling van Christus kunnen zijn zonder te getuigen van ons geloof. Hoe? Door ons leven, ons woord en onze daden mogen de mensen rondom zien en voelen dat wij leerlingen van Jezus zijn. Het is onze zending om te spreken over Jezus maar ook over zoveel andere dingen te proberen te praten in het goede.
Jezus staat echt te wachten op het getuigenis van ons geloof. Tonen dat we fier zijn op het evangelie, dankbare getuigen zijn van wat de Heer ons heeft toevertrouwd. Dat is onze zending, dat is onze roeping.
Maar wanneer onze zending gaat via het woord dient ze ook zichtbaar te zijn in onze daden, door ons te richten naar de mensen om ons heen, door verdraagzaam te zijn voor anderen die we af en toe wel eens “onuitstaanbaar” durven te noemen. Als leerling van Christus worden wij continue uitgenodigd om mee te werken aan samenhorigheid onder alle mensen, ook met hen die onze gedachten niet delen, met geduld, met liefde en met aandacht. In alle eenvoud, want wij zijn allen uitverkorenen van de Heer, ongeacht onze rang of stand. Christen zijn is “gewone dingen op een ongewone manier doen”.
Als wij op het einde van de dag onze dag eens overlopen, mogen wij ons afvragen: “Zijn wij vandaag getuigen geweest van ons geloof?” Of als deze vraag ons te ver zou reiken, kunnen wij aan onszelf ook de vraag stellen: “Heb ik vandaag het goede gedaan?”
Als wij van tijd tot tijd het “Onze Vader” bidden en we bidden “Uw Rijk kome”, laten we dan eens vragen … “Heer, toon mij de tekenen van uw koninkrijk”. Laten wij dan ook blijven bidden op voorspraak van de Heilige Agatha, dat God ons zijn tekenen toont en blijft tonen. (korte samenvatting van de homilie van Mgr. Kockerols)
We vierden samen dit feest met een honderdtal gelovigen. Er werd heel veel moeite gedaan om de kerk feestelijk in te kleden. Zowel voor als achter de schermen was dit feest geen “eenmanswerk” maar een werk van velen. We kijken dan ook uit naar de editie 2023. Pastoor Johan verklapte ons dat die zal plaatsvinden op zondag 5 februari 2023. En we vertrouwen er echt op dat we die dag opnieuw zullen te zien zijn in de straten van Sint-Agatha Berchem.
Na de viering was de hulpbisschop nog bereid om ons te woord te staan. Er werd onder andere nogmaals uitgenodigd om met zoveel mogelijk mee te werken, te praten, te denken, om samen de synodale weg te gaan in de Brusselse kerk. Via verschillende kanalen kan u te weten komen wanneer deze samenkomsten in onze pastorale eenheid georganiseerd worden, of stuur een mailtje naar dobbelaere.johan@gmail.com. Wat willen wij, wat vinden wij minder, en… waarvan dromen wij?
Wees welkom.
David Vanderwegen
