Op 19 januari bezochten de zesdejaarsstudenten samen met hun leerkrachten godsdienst en zedenleer van het Atheneum Unesco uit Koekelberg enkele gebedshuizen. Dat deden ze in het kader van hun lessen levensbeschouwing, een samenwerking tussen de verschillende vakken om te werken aan interlevensbeschouwelijke competenties. In de voormiddag waren ze te gast in de basiliek van Koekelberg
Het bezoek begon achteraan in de kerk. Nadat ze verwelkomd werden door Martine Motteux, de directeur-generaal van de basiliek, gaf ik info over het ontstaan van de basiliek als vredesmoment om de slachtoffers te eren van de Eerste Wereldoorlog alsook over de structuur van het gebouw. Vervolgens vertelde ik wat de basiliek vandaag betekent, als kerkgebouw, plaats van aanbidding, toeristische trekpleister, museum, concertzaal, theaterzaal, vergaderruimtes… De veelvuldige functies van de basiliek werden zo een beetje toegelicht.
In het parochiaal gedeelte gaf ik uitleg over wat je in elke kerk ziet: het altaar, de ambo, het tabernakel, de paaskaars. Hierop konden de studenten vragen stellen. Wat doet een pastoor een hele dag? Worden er nog kinderen gedoopt? Wordt er nog gebiecht? Ook vroeg een student mij: waarom bid je tot Jezus en niet tot God? Dat gaf me de kans om iets te zeggen over het godsbeeld van christenen en de rijkdom dat God vanuit de verschillende godsdiensten anders kan benaderd worden. Ook kwam er een vraag over Maria, de Bijbel,..
De meeste studenten waren geïnteresseerd in wat er in een kerkgebouw en bij christenen te beleven valt. Wel was een aantal eerder onverschillig en vond godsdienst en levensvisie bijkomstig. En daarmee weerspiegekelen zij wat zich vandaag in onze maatschappij afspeelt. Interesse en onverschilligheid kenmerken onze Westerse samenleving wanneer geloof, levensbeschouwing en godsdienst ter sprake komen.
Dat zo’n bezoek aan enkele gebedshuizen georganiseerd wordt door een goed samenwerkend team van leraren ‘levensbeschouwing’ maakte dit bezoek wel bijzonder. Respect voor mekaars levensovertuiging en dialoog en ontmoeting worden hiermee aangemoedigd.
Zelf hoop ik dat hiermee eenieder zich geappelleerd weet om zijn overtuiging – die hij deelt met zijn bredere levensgemeenschap – van harte en met bezieling te beleven.
Ten slotte namen studenten en leerkrachten de lift voor het panoramabezoek.
Pasroor Johan Dobbelaere
