De bezinning die je hoorde op het einde van onze weekendvieringen kan je hier nog eens (na)lezen.
Jezus laat zich aan ons zien als een echte mensenkenner. Hij stelt wel hoge eisen aan mensen, maar overvraagt hen niet.
Hij eist niet het onmogelijke, maar Hij daagt uit tot het haalbare. Zijn last is niet te zwaar, temeer daar Hij vraagt hem samen in solidariteit te dragen.
Zijn enige gebod van de liefde kan Hij niemand afdwingen. Daarom bevestigt Hij mensen en zet hen in de goede richting.
Bij Hem geen muggenzifterij, geen onnodige lasten. Jezus geeft mensen ruimte: ruimte om te leven, ruimte om zichzelf te zijn. Hij geeft aan dat liefde alleen richting en zin kan geven aan het leven van een mens.
Liefde geeft kracht en energie, zodat mensen boven zichzelf worden opgetild. Met liefde als krachtbron is niets te zwaar of te moeilijk. Liefde geeft vleugels aan het leven.
