De bezinning die je hoorde op het einde van onze weekendvieringen kan je hier nog eens (na)lezen:
God die ons nabij zijt, Gij leeft dieper in ons dan wij in onszelf. Gij kent de hunker van ons hart naar een groot geluk dat we maar niet vinden.
Gij doorgrondt hart en nieren en kent ons in onze diepste verborgenheid. Gij weet wat ons het meest ontbreekt in ons tastend zoeken naar een leven van volkomenheid.
Maak ons hart ontvankelijk voor de ontmoeting met U die Liefde zijt. Wat onmogelijk lijkt, wordt mogelijk: we worden heel gelukkige mensen die elkaar tot zegen zijn.
