Zondag 23 maart 2025 vond in de Paulusgemeenschap Zuid de vijfde initiatiebijeenkomst voor kinderen en hun ouders plaats in het Boetendaalcentrum achter de Sint-Pieterskerk.
We openden de morgen met enkele liederen in samenzang.
Daarna trokken de kinderen onder leiding van Marleen naar hun lokaal op de eerste verdieping.
Heel aandachtig luisterden ze naar het verhaal van de Verloren Zoon. Ze kwamen tot de conclusie dat iedereen een tweede kans verdient. Aan de hand van hun eigen, weliswaar beperkte, ervaring beseften ze dat vergeving en verzoening altijd mogelijk is.
Daarna bespraken ze het evangelie van de dag: over de onvruchtbare vijgenboom. Ook die vijgenboom kreeg nog een kans om het volgende jaar toch vruchten te dragen.
De kinderen knipten een groot vijgenblad uit waarop ze een persoonlijk goed voornemen schreven. En die bladeren werden tijdens de eucharistieviering vastgemaakt aan de vogelverschrikker, symbool van de Broederlijk Delen-campagne. Ook voor hen werd het duidelijk dat schadelijke pesticiden vervangen moeten worden door milieuvriendelijke producten.
Naar jaarlijkse gewoonte in de vasten werd de catechese voor de ouders opengetrokken naar de bredere kerkgemeenschap en ging de bijzondere aandacht naar Broederlijk Delen en zijn steun aan de ontwikkeling in de minderbegoede niet-Westerse wereld.
Met de videoclip van Broederlijk Delen zoemden we in op de dubbele standaard die België en Europa hanteren, d.w.z. hun huichelachtige benadering van synthetische onkruid-, insecten- en schimmelverdelgers aangemaakt in grote multinationale bedrijven. Er is hiervoor een gebruiksverbod in Europa, maar geen exportverbod naar regio’s buiten Europa, ondanks de onomstootbaar bewezen schade voor grond, natuur en mens. En dat terwijl het mogelijk is om in het Zuiden zelf bio-ecologische bestrijdingsmiddelen te ontwikkelen.
Daarna luisterden we naar het evangelie uit Lucas van de derde zondag in de veertigdagentijd.
In het eerste deel tonen twee voorbeelden hoe in Jezus’ tijd iemands tegenslagen en rampspoed gekoppeld werden aan zijn zondigheid. Jezus wijst in zijn antwoord op de veel bredere zondigheid en hoe deze, zonder ommekeer in levenswijze, eveneens naar ondergang zal leiden. In het tweede deel zien we de barmhartigheid van God. Hij blijft de vijgenboom die geen vruchten voortbrengt, symbool voor de mens, toch kansen geven.
In kleine groepjes zochten we samen naar de diepere boodschap van deze mooie tekst. De deelnemers legden spontaan de band tussen de problematiek gepresenteerd in de videoclip en het evangelie. De oudsten onder hen namen meteen het woord: “Dit is het, hier wachten we al lang op, dat die dubbele standaard, die huichelarij, wordt aangeklaagd en dat er werk gemaakt wordt van eerlijke producten, hier en elders.” Trouwens wat wij via een omweg uitvoeren, komt weer op ons bord terecht. Kunnen wij ons niet tevreden stellen met minder? Hebben wij al die voedingsmiddelen van overal ter wereld echt wel nodig?
Ons beeld van God werd door de parabel uitgezuiverd. God is geen straffende God. Hij is barmhartig, geduldig, zorgend, altijd nabij. Hij grijpt niet in, maar Jezus nodigt ons uit om ons te geven, helemaal. Hij gaat ons hierin voor, door lijden en dood, naar de verrijzenis.
We sloten af met een volmondig gezongen ‘Er kan hier wat veranderen’.
In de eucharistieviering, met kinderen, ouders en vele anderen samen rond de tafel van de Heer, klonk dat lied nog sterker. De kinderen brachten bladeren van de vijgenboom, tekens van nieuw leven, van ommekeer, geduld, verzoening en vergeving aan op de vogelverschrikker.
Marleen, Lea en Luc
