Nabeschouwingen van René bij de eerste samenkomst, met een flinke uitweiding over wat geluk is
Het nieuwe Bijbelleerhuisseizoen ging van start met een interessante inleiding op de teksten van de evangelist Mattheus. De quiz in het begin was een spitsvondige smaakmaker. Mocht deze een toelatingsproef geweest zijn, dan waren herkansingen noodzakelijk geweest. Gelukkig kon in samenspraak naar het juiste antwoord worden gezocht. De tekstpassages en de commentaar leidden af en toe tot boeiende uitweidingen, die door Ria deskundig in goede banen werden geleid.
Wanneer ergens het woord ‘geluk’ geopperd wordt in een gesprek of discussie, volgt snel de vraag ‘wat is geluk?’ Vrij snel zoekt eenieder zijn toevlucht tot een of andere bekende denker. Namedropping en citatendrang loeren om de hoek. Niet zelden komt men aandraven met wat goed bekt. Doch hoe goed het ook bekt, het tekort blijft. Geluk laat zich niet vangen in een vers of snedige zin. Dus volgt er een uitweiding over de denker zelf en wat blijkt? Hij of zij voelt zich verplicht zijn of haar definitie nader toe te lichten vanuit uiteraard de eigen levensvisie! Net hier wringt dan het schoentje. Geluk is steevast een negatie van een ontkenning. De ontkenning is steeds het woord dat zelfs de Joden niet uitspraken! God krijgen ze niet meer over de lippen! God is dus dood, om het Nietzsche na te huilen! Uiteindelijk schreeuwen al die gelukzoekers hun eigen tekort of gemis uit. Dit gemis of tekort is nu net het probleem. Ze zijn nog steeds niet in het reine gekomen met de wereld waarin ze leven. Het valt moeilijk te aanvaarden dat niet alles in één leven door henzelf alleen kan uitgeklaard worden. Ze zijn als het ware de emanatie van de extreme drang naar zelfredzaamheid. In deze drang vergeten ze het kind dat ze ooit waren. Ze vergeten dat ze ooit boreling waren en niet eens op eigen benen konden staan! Moeder en vader deden er maanden over om hun kind te leren lopen! Zijn we misschien vergeten dat een veulen en een kalf door merrie en koe onmiddellijk schoongelikt worden om luttele minuten na de geboorte al op eigen poten te staan! ‘Wat je aan de minsten van de mijnen doet ...’ Een maatschappij die teert op verdringing is ziek. Wanneer het maatschappelijk discours uitsluitend gericht is op het realiseren van het absolute recht op geluk loopt het mis. Geloof en wetenschap staan elkaar niet in de weg. Integendeel, ze kunnen aanvullend werken naar het ontrafelen van het wonder van het leven. Wanneer geloof en wetenschap het tegen elkaar opnemen om dit wonder te willen verklaren getuigen beide partijen van een enorm gebrek aan verbeeldingskracht. Laat dit nu net de belangrijkste gave van ieder individu zijn om grenzen te verleggen.
René
Volgende samenkomst op donderdag 27 oktober om 10 uur in GC Den Dam In Oudergem, om 13.45 uur in de kerk Onze-Lieve-Vrouw van Troost Ukkel
