Echo: viering ‘dankend met en rond priester Jan’
We vieren met velen… lezen we op het titelblad in het volgboekje.
En inderdaad, een bomvolle Sint-Pieterkerk, met meer dan 200 samen voor de dankviering waarin Priester Jan voorgaat. Net als bij zijn wijding op Pinksterzaterdag 1980 in de Sint-Martinuskerk in Ganshoren. Net als bij zijn aanstelling in Ukkel samen met priester Marc Dedapper op 15 januari 1995.
Mensen die al vele jaren met priester Jan onderweg zijn, mensen van het eerste uur, mensen die er in de loop der jaren bijgekomen zijn. Mede-christenen, gelovigen, zoekers, geëngageerden, ieder op zijn manier, familie, vrienden. Deugddoend! Niet alleen voor Jan, maar voor alle mensen in de kerk, kinderen, jongeren en volwassenen.
Er zit vaart in de viering. Want het is feest! Zoals in Kana. Jezus is erbij! Hij is de voorganger, die ons bij God brengt en bij elkaar. Die ons uitnodigt, uitdaagt en zendt.
Volle kruiken. Met levengevend water. Een warm, vredevol onthaal… En als de wijn opraakt, die liefdevolle aansporing van zijn Moeder, van mensen in onze gemeenschap: “Doe maar wat Hij je zeggen zal!” En Jezus: “Vul de kruiken met water tot bovenaan toe.” … met veel begrip, geduld, met eerbied en vergeving… Kinderen gaan voor, brengen kruikjes met water aan. De grote kruik stroomt stilaan vol… met gedeelde verantwoordelijkheid, met bereidheid tot breken en delen van wat we hebben en wat we zijn. De deelrekening groeit, de collectemandjes lopen over… tekens van fijngevoelige aandacht voor ieder die in onze samenleving vergeten dreigt te worden.
De laatste kruik: nog leeg, roept op tot blijvende inzet van elkeen met zijn/haar mogelijkheden, voor echt goed leven voor allen, in vertrouwen op de zegen van de Heer.
‘Het is aan mij en jou, morgen en elke dag opnieuw!’ Zending die we met Gods zegen verder ter harte nemen. Met feestelijke zang, begeleidend, meditatief en kerkvullend orgelspel.
‘Laat het maar sausen, hahahahaha, wat er vandaag valt, valt morgen niet’.
De regen is uitgezongen. Levende wegwijzers. Het feest gaat verder in een besloten pastorietuin. Eenvoudig, heel gezellig, verhalen van toen en nu, woorden en tekens van dank voor Jan, een bloemetje voor Klaar en een dik applaus voor alle medewerkers.
Cava, wijn, water, fruitsap, broodjes en het zoete toe, in overvloed. Vergeten we de glimlach, de grapjes, de aanmoedigingen van de vele vrijwilligers niet.
Het werd een tuinfeest waar priester Jan nauwelijks nog durfde van dromen.
Een feest om nog lang van na te genieten omdat het zo gesmeerd liep. Een vlotte voorbereiding, heel gemoedelijk. Een bijzonder woord van dank aan mevrouw Welvis en de technische dienst van de gemeente voor de terbeschikkingstelling van de pastorietuin, alle materiaal en de technische faciliteiten.
Veel helpende handen om alles op te stellen, broodjes te smeren, om eten, drinken, zeg maar alles vlot en veilig ter bestemming te brengen, spontane hulp voor versiering, bij de bediening, de vaat, voor afbraak en opruim. Ook het wegbrengen en laten terughalen van resterend materiaal liep als vanzelf.
Met zo’n team samenwerken, dat belooft voor de toekomst… ook als priester Jan niet meer het voortouw neemt. We gunnen hem nu de rust. Wij gaan door en heten hem, na de sabbatrust, weer welkom.
Heel, heel hartelijk dank aan iedereen.
Zr. Lea
