Tradities worden best in ere gehouden! Vooral goede! En dat doen we met onze gemeenschap in Sint-Gillis: samen met de mensen van de Lork het nieuwe jaar vieren op 11 januari in de 103. Er is zelfs geen grote voorbereiding meer voor nodig. In onze groep zijn veel mensen met rijke talenten die elkaar aanvullen.
Na een paar uurtjes samen werken in de voormiddag, ogen de twee ruimtes in de Vanderschrickstraat heel uitnodigend: naast de mooie fijne bloemstukjes en kaarsjes staan er dit jaar ook kleine witte engeltjes op de tafel, gehaakt door een 91-jarige dame. Overleden vrienden en/of familieleden, evenals de zieken en de verontschuldigden, zijn zó aanwezig.
Nieuw dit jaar was dat ieder een wens zou meebrengen. Deze wens wordt op fijne blaadjes opgeschreven en opgehangen aan een dromenvanger, uitgewerkt door Lieve en Stefan. Dromen uitspreken houdt toekomst in: ik hoop dat ik terug mag leren zwemmen; ik kijk uit naar mijn verjaardag; ik hoop dat ik ooit een reis naar Brazilië mag maken; vrede en alle goeds voor iedereen: hier en ginder!
Eerst smullen we van de lekkere taarten. De danslustigen kunnen niet lang wachten en de muziek wordt keihard gezet. Onder de dromenvanger enkel lachende gezichten. De energie en de spontaniteit van jong en oud doen deugd om zien. Traditiegetrouw zijn er tot slot nog dé geschenkjes.
En dan is het weer tijd om afscheid te nemen. Zoals ieder jaar klinkt bij de ene al luidruchtiger dan bij de andere: ‘Tot volgend jaar ! Au revoir!’ Zodra de winter is in ‘t land … zien wij elkaar weer!
Het was een mooie groep, 45 in totaal. DANK aan alle mensen van onze gemeenschap die zich geen moeite sparen om deze traditie te kunnen laten doorgaan. DANK aan de mensen en de begeleiders van de Lork die zo graag samen met ons feest vieren. In een echte familie is de ene blij als de andere er is. DANK voor het spontaan mengen van beide groepen: inclusie in praktijk.
Rit Cleuren
