Eucharistie vieren // kruis dragen - initiatie 5
2 samenkomsten met kinderen en ouders in deze 40-dagentijd. Initiatie 5 moest dan wel iets bijzonders worden.
Met het lied Broeders die op uittocht gaat is meteen de juiste toon gezet. We blikken terug op de afgelegde weg in de voorbije 3 weken. Water uit de bron, water, het woord van God. We beseffen dat het onze houvast is, onze kracht, ook voor de komende weken, als de tocht voor Jezus en misschien ook voor ons moeilijker wordt. Op weg naar Jeruzalem!
Na het openingsgebed trekken de kinderen weg.
Patrick is blij dat hij zo de tijd krijgt om met de 1ste jaars verder op verkenning te gaan in de kerk, dat ze nu alles goed kunnen zien, aanraken ook. Ze ronden dit 1ste deel af met een blik op het verloop van de eucharistieviering.
Vincent trekt met de 2de jaars naar de weekkapel. Een blik op de eucharistieviering, even de taken verdelen en “Waarom liggen die kruisen in de mand? Voor wie zijn ze?” Ja, wat betekent het kruis voor christenen?
Ondertussen komt er beweging in de kerk. Priester Guido leest het lange verhaal over de blindgeborene uit het Johannesevangelie voor. Niet eenvoudig, we voelen de spanning stijgen.
In drie groepjes gaan ouders en gewone kerkgangers dan in gesprek over deze tekst. Kunnen zien, mogen zien. Het lijkt wel dat dat de blindgeborene niet gegund is. Vanwaar die oppositie? Willen zien, niet willen zien. Waarom is het zo moeilijk om Jezus te erkennen, om in Hem God aan het werk te zien? Een boeiende uitwisseling. Verder zien, dieper zien! Je door God laten aankijken, laten aanraken. En wat betekent dit in mijn leven?
We leggen onze vragen, onze zorgen, onze dromen, ook onze dankbaarheid samen in de verdere viering waarbij de kinderen aansluiten. Deugddoend!
Daarna gaat het richting Lutgardiscollege. Na de ontmoetingsbevorderende versnapering gaat de initiatie in de groepjes verder.
De 1ste jaars leggen de link van Witte donderdag naar de eucharistieviering, de 2de jaars lezen in het dagboek van Simon van Cyrene. Jezus’ kruis dragen, kijken naar het kruis, naar Jezus en mogen in Hem Gods liefde voor de mensen ervaren. Zoals Sint-Franciscus, paus Franciscus, Pater Damiaan, ... Wat zijn de kinderen blij dat ze het kruis mee naar huis mogen nemen.
Met de ouders werken we parallel verder. Jezus volgen in zijn laatste dagen, het klinkt als een sterke oproep om werk te maken van de huisliturgie en om ook aan te sluiten bij een of meer vieringen in de kerk.
Broederlijk Delen, solidariteit met het zuiden. Het kan. Het enthousiasme voor wandelen om te delen van de ene familie steekt ook de andere aan.
Tot 26 maart dan of/en tot een van de vieringen in de Goede Week of met Pasen.
Zr. Lea
