Niet alleen de pannenkoeken, zeker ook het thema ‘Als het levenseinde naderbij komt’ bracht nog meer dan het ingeschreven volk naar het Boetendaalcentrum voor de jaarlijkse Lichtmissamenkomst. Het was een blij weerzien.
Priester Jan duidde deze ontmoeting vanuit het levenslange verlangen van Simeon en het stille vasten en bidden van Hanna om de Messias te mogen zien. Wat een vreugde als Simeon het kind in zijn armen neemt. Dankbaarheid, hoop en vertrouwen klinken als een aanmoediging door in de woorden van de profetes Hanna.
“Nu laat u, Heer, uw dienaar in vrede heengaan…” Leven wij in datzelfde vertrouwen dat we eens zullen thuiskomen? Of zitten we met vagen rond ‘mijn levenseinde’? Wellicht beide.
We kregen ruim de tijd om onze vragen neer te pennen. Die werden netjes geordend om de antwoorden thematisch te bundelen.
Ondertussen maakte priester Jan ons vertrouwd met de manier waarop de Kerk haar opdracht invult om mensen in de laatste levensfase nabij te zijn, hen een waardig einde en betekenisvolle uitvaart te geven. Het formulier ‘mijn wensen voor mijn uitvaart,’ vormde een gemakkelijke houvast om niet alleen de mogelijke vormen van een kerkelijke-christelijke uitvaart, een afscheidsplechtigheid, begraving of crematie toe te lichten, maar om ook de zorg voor het leven, de kwaliteit van leven, van christelijk leven en sterven, ter sprake te brengen én om ons geloof in leven over de grens van de dood heen, geloof in de Verrezene, te versterken.
De vele vragen kregen een antwoord. Administratieve stappen werden toegelicht. We kregen wegwijzers mee naar verdere informatie en literatuur over dit thema.
En toen waren er heerlijke pannenkoeken, getoverd uit de bereidwillige inzet van vrijwilligers en smakelijk opgediend met suiker, een kopje koffie, melk, en zelfs met chocolademelk. Lekker gezellig napraten en bijpraten.
Dankjewel priester Jan, dankjewel lieve onthaalploeg, dankjewel mensen van het eerste én het laatste uur!
