De hemel gaat open.
De feestdagen rond Kerst en Oud en Nieuw zijn voorbij. We zitten al even in januari. Velen vinden dit een akelige, lange en saaie maand. Het is winter, het is kil en koud, het is donker. Dagenlang kan het grijs zijn door een onafgebroken wolkendek dat zich over ons uitstrekt – om somber en depressief van te worden. Maar wat een wonder als de wolken ineens openbreken en de zon gaat schijnen. Dan zie je iedereen opleven!
Vandaag gaat ook de hemel open. We vieren het feest van de doop van onze Heer. Jezus wordt door Johannes gedoopt en vanuit de hemel klinkt een stem, een stem die klinkt als muziek in de oren!
Bij de geboorte en het doopsel van een kind
leven er bij de ouders, bij peter en meter heel wat verwachtingen en dromen.
Toch zal het kind later als volwassene zijn eigen levensopdracht moeten uitbouwen.
Ook Gods plannen bepalen de menselijke roeping, al vergeten wij dat vaak.
Bij zijn doop wordt Jezus bevestigd in Zijn eigenheid en zending.
Als de veelgeliefde Zoon van God
zal Hij een dienaar van gerechtigheid zijn,
een teken van Gods verbond
en een licht voor de volken.
Voor ons is deze dag een uitnodiging tot bezinning over onze roeping als gedoopte
en een aansporing om, zoals Jezus, ook zelf al weldoende rond te gaan.
Zoals een goed cineast aan het begin van zijn film een betekenisvolle sequens weet te plaatsen, zo stellen de evangelisten het doopsel van Jezus voor als de aanvang van zijn openbaar leven.
Dertig jaar is Jezus opgegroeid in het verborgene.
Nu zet Hij een verrassende stap, waarvan de gevolgen niet uitblijven. Midden de menigte, die Johannes oproept tot bekering, beleeft Jezus plots een onzegbare ervaring. Hij die zonder zonde is, moet het doopsel van de Voorloper ondergaan als een voorwaarde om naar de zondaars toe te gaan, hun lot te delen en een vernieuwde schepping naar God te leiden. Jezus daalt neer in het water van de Jordaan omdat Hij wilde “volbrengen al wat is vastgesteld.” – Mattheüs 3,15.
De hemel zelf antwoordt op deze nederige inzet voor een nieuwe en zuivere toekomst.
Hij scheurt open. Doorheen deze bres, open op het goddelijk mysterie, daalt de Geest, op zijn beurt, over Jezus neer. Een stem weerklinkt: “Gij zijt mijn Zoon…” Vanaf het begin was Jezus de welbeminde van zijn Vader, maar vandaag wordt Hij bekleed met de zending van Dienaar, als een andere Isaäk, bestemd voor het offer. Stap voor stap, onder de stuwing van de Geest, bouwt Jezus een mensheid op, waarin allen kinderen van de Vader zijn. Hij openbaart zich als de ware Zoon en Dienaar van zijn Vader.
“Ik moet een doopsel ondergaan, en hoe beklemd voel Ik Mij totdat het volbracht is” - Lucas 12, 50.
Jij die christen genoemd wordt, weet je niet dat ook jij die in Christus zijt gedoopt, gedoopt zijt in zijn dood om een nieuw leven te leiden? - Romeinen 6, 3.
Ontvankelijk als de Heer voor het onzichtbare, moet je bereid zijn tot een overgave die je niet schaamteloos kunt verloochenen.
Hans Demoen
