De zondag na Pinksteren viert de kerk het feest van de Drieëenheid, een mysterie waar velen niet uit raken. Toch raakt het de kern van ons geloof.
In het Oude Testament moeten wij geen nauwkeurige openbaring zoeken van de Drieëenheid. Het strikte monotheïsme van het uitverkoren volk ontzegde hun iedere ontdekking op dit gebied. Al verkondigde Israël dus: ‘Alleen één God", toch heeft het Hem nooit als ‘Een God alleen’, een eenzame God gezien. Hoever Israëls gedachte ook terug reikt, het heeft zijn God altijd ervaren als in dialoog met de wereld, met de mens en met het volk waarin Hij aanwezig was door zijn Verbond.
Het Nieuwe Testament heeft het mysterie van Gods innerlijk leven doorvoeld vanuit de persoon van de verrezen Jezus. "Alle macht is Mij gegeven in de hemel en op de aarde". In dit woord van de Mensenzoon ervaarde de ‘jonge Kerk’ op de eerste plaats dat God zijn Zoon had aangesteld boven alle schepselen, door Hem te doen verrijzen en Hem te verheffen aan zijn rechterhand. Zij beleed ook de nauwe band die Jezus verbond met "Hem die leven geeft aan de doden", zijn gelijkheid met God zelf. Het doopsel dan doet de beslissende stap zetten van het geloof in de ene God en in Christus de Heer, naar de eigenlijke belijdenis van de drieëne God. Is het geen wezenlijk kenmerk van het christelijk doopsel dat het verschijnt als een doopsel in de Geest, en dat het geloof in de Vader en in de Zoon slechts kan beleden worden in dezelfde Geest? Zo werd het doopsel in de Naam van Jezus langzaamaan tot het doopsel "in de Naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest". Hierin komt tot uitdrukking hoe het leven en het werk van Jezus tenslotte het leven en het werk zijn van de Vader in de Geest.
Naar het voorbeeld van de apostelen laat de Kerk nooit na samen te komen om te leren wat zij werkelijk is: de Kerk die voortkomt uit de drieëne God. Zij leert aan de mensen dat zij kinderen van God zijn en als kinderen van God dienen te leven. "Ons sociaal programma is de Drieëenheid" schreef Fedorov. Alleen dit ideaal is op maat van de mens.
Hans Demoen, pastor
Christelijke symbolen die we nog altijd gebruiken…Klavertjedrie
Drie blaadjes waren voor de christelijke geluksvinders al genoeg. De klavertjeviers zijn voor hedendaagse gelukszoekers. Het getal drie staat natuurlijk voor de Drie-Eenheid. En verder is de klaver een bodembedekker die een hele wei frisgroen kleurt. Het zou de Ierse Sint-Patrick zijn die de symboliek ervan inzag en zo raakte het in gebruik vanaf de vijfde eeuw. Ooit bij stilgestaan dat het klavertjedrie al sinds de 5de eeuw symbool staat voor de Drie-Eenheid?
