Vandaag vieren wij Gods Geest die mensen helpend nabij is. Een feest vol symboliek: het gaat over geest, over vuur... ongrijpbaar en tegelijk zo concreet. Er gebeurt iets in en met mensen: zij worden geraakt door die Geest die waait waar Hij wil, die door zijn gaven mensen nieuw leven inblaast, die verwarmt wat is verkild en mensen doet herademen, die de aarde met al wat leeft nieuw maakt.
Vandaag weer zoals die eerste Pinksteren?
Die eerste Pinksteren? Geen rooskleurige toekomst. Geen grootse organisatie. Geen nauwkeurig beleidsplan. Wel: de teleurstelling om verlies voorbij. Wel: de neiging om terug te plooien voorbij. Wel: de druk van de tegenkanting voorbij.
Die eerste Pinksteren? Vuur uit de hemel, Geest-kracht als ruggensteun, binnenstebuiten gekeerd!
Pinksteren vandaag? Toekomst onzeker, organisatie verlamd, plannen onduidelijk. Wel groeiend besef: minder macht is meer getuigeniskracht, minder institutie is meer creativiteit, minder leer is meer evangelie.
Pinksteren vandaag? Weer zicht krijgen op de eigen missie, een nieuwe taal zoeken die mensen beweegt, hen weer binnenstebuiten doet gaan.
