De twee voorbije Paaszondagen hoorden we in de liturgie ‘Verschijningsverhalen’: Jezus laat zich aan zijn leerlingen zien als de ‘Levende’. Zo ook op de derde Paaszondag. Zeven leerlingen zijn aan het vissen, die hele nacht vangen ze niets. Ze zijn teleurgesteld en moe. Dan staat Jezus in het eerste ochtendlicht op het strand. Hij brengt uitkomst. ‘Het is de Heer!’, zien ze. Er is herkenning, blijdschap. Ze durven door te gaan op zijn weg van verzoening, van breken en delen.
Gaan wij met hen mee? Zeggen wij het de vissers na, op onze wegen, in onze tijd: “Het is de Heer…!”?
Voor de schriftlezingen met een commentaar van Isabelle Desmidt verwijzen we naar p. 18 in nr. 17 van Kerk & Leven.
De maaltijd op het strand
een lied bij de schriftboodschap van zondag 1 mei: Johannes- 21, 1-14
Die vroege morgen op het strand.
Dat eerste licht, de kleine golven,
de boot nog druipend in het zand
onder een berg van vis bedolven.
De wereld is nog bleek en puur,
en iemand met wat brood gezeten
bij ’t vrolijk knetterende vuur
roept : Komen jullie bij mij eten.
Hij lijkt doorschijnend, wit en teer.
Wij komen langzaam aangelopen.
Johannes zegt: Het is de Heer!
en dan gaan onze ogen open.
Wij zitten aan zijn vroege dis,
wij durven nauwelijks te spreken,
blij dat hij leeft en bij ons is,
bang dat de ban misschien zal breken.
Maar wij zijn samen in de kring
waarin de liefde wordt beleden.
Het is de Heer die ons ontving.
Het is de maaltijd van zijn vrede.
Michel Van der Plas
Over een andere boeg gooien
We kijken op een bepaalde manier naar mensen.
Hun inkomen bepaalt hun aanzien.
Het lijkt of je meer mens wordt naarmate je meer bezit.
Het evangelie gooit het over een andere boeg.
Het zegt dat leven meer is dan hebben, meer dan rijkdom vergaren.
Leven is delen:
delen van je geld, delen van je aandacht, vooral delen van je liefde.
Waar we daadwerkelijk delen,
daar ontstaat een overvloed voor iedereen.
Waar delen een gewoonte wordt, daar wint het leven aan waarde.
Het geeft anderen ruimte.
Het brengt mensen op een hoger plan.
Mensen gaan dan samen in dezelfde richting kijken.
Ze dromen dezelfde dromen van recht en vrede, van toekomst en leven.
Daarom mogen we ons telkens laten uitnodigen
om het in ons leven over een andere boeg te gooien,
om los te komen van onze vooroordelen
en om ruimte te geven aan anderen.
Dat stelt ons overvloed in het vooruitzicht.
Wim Holterman osfs
