Als dwingende maatregel in de strijd tegen het oprukkende coronavirus heeft het Brusselse Gewest beslist dat er geen vieringen in onze kerken en kapellen mogen doorgaan vanaf maandag 26 oktober tot en met donderdag 19 november. Deze maatregel kan eventueel worden verlengd.
We vieren het feest van alle heiligen… van hen die door de eeuwen heen leefden zoals God hen bedoeld heeft en de zaligsprekingen serieus hebben genomen.
Feest ook van hen die alleen maar klare wijn schenken en bezield zijn door diep innerlijk sjaloom.
Allerheiligen vieren is opnieuw zin wekken in de grote verrassing van het eeuwige samenzijn in God.
“Geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord, geen mensenhart heeft ooit bedacht wat dit vreugdevolle gebeuren inhoudt.”
Ja, ze zijn er nog: de heiligen van vandaag.
Je vindt ze bij het ziekbed van hun ouders, in gesprek met alleengaanden, in de keuken van bejaarden. Je ontmoet ze in je straat en je gemeenschap, in de achterbuurten van onze grootsteden, in verre uithoeken van een of ander land. Ze horen er allemaal bij.
Ook jij bent iemand in die menigte als je het weer ziet zitten na een sterke ontgoocheling in je partner, of een onterechte vernedering door je werkgever; als je telkens weer durft opkomen voor al wie in je omgeving klein is of voor wie nergens belangrijk lijkt; als je weer zin opwekt om te leven bij een vereenzaamde jonge vrouw, of bij een niet-geslaagde zelfdoder.
Feest van alle heiligen…
‘k wens van harte dat het echt ook jouw feest mag zijn.
Daarom in Jezus’ naam: GEFELICITEERD!!
Uit ‘Van aarde en hemel thuis’ , blz.147-149)
Laten we inzetten op bidden thuis of in de stilte van een kapel of kerk, op het kerkhof… op het hoogfeest van Allerheiligen, in de dagen ervoor en erna.
Vader in de hemel, met vreugde gedenken wij
alle heiligen die ons naar U zijn voorgegaan;
mensen als wij, opgenomen in uw heerlijkheid.
Zij vormen de bekroning van uw schepping,
zij delen in de glorie van uw Zoon,
in hen bewonderen we het werk van uw Geest.
Met hen verbonden bidden wij U:
bewaar ons in uw naam, leid ons langs uw wegen
en wees Gij zelf onze toekomst.
Dat vragen wij U door Jezus Christus,
Hij alleen is de heilige, Hij alleen de Heer, in tijd en eeuwigheid.
Kijken naar en leven met de heiligen.
Je kunt op twee manieren naar de heiligen kijken: naar modellen die we moeten navolgen. Zij zijn permanente wegwijzers die ons zeggen en tonen hoe het moet.
Maar er is nog een andere manier om naar hen op te zien, niet als naar mensen met een verwijzende of vermanende vinger, maar als naar mensen die ervaren hebben hoezeer God ons kan beminnen. Zo zeer zelfs, dat Hij ons – zwakke mensen – heilig kan maken door als onze onvolmaaktheden en fouten heen. Niet zozeer als pedagogen die ons zeggen hoe het moet, maar ook als boodschappers van hoe het kan.
Heiligen zijn geen recordhouders, maar veeleer toonbeelden van wat de kracht van de genade in een mens vermag. Zij tonen ons dat niets onmogelijk is bij God. Heiligen zijn heilig geworden, niet in de eerste plaats door wat ze presteerden, maar door wat ze van God gekregen hebben. Eerst is er de genade, en daarna pas onze inspanningen.
Maar er is nog meer. Een heilige toont ons ook hoe heiligheid verenigbaar is met alle karakters en temperamenten. Hij haalt het vuur uit de sintels.
Onze heiligheid ligt vaak in de lijn van ons karakter en onze natuurlijke gaven. Een rustig en sereen temperament levert geen pater Damiaan op; een Paulus is geen Benedictus. Elk heeft zijn genade, zijn charisma, zijn heiligheid. Er is maar één iets wat ze allemaal hebben: ze zijn door God om niets bemind en ze zijn met die genade Christus gevolgd. Met Gods liefde is alles mogelijk. Begin dan met te beminnen. Of liever: met je door Hem te laten beminnen. Heiligen zijn niet altijd helden. Zelfs niet: want een held wordt heldhaftig door eigen inspanning. Heiligen zijn wonderen van genade. Heel hun heiligheid steunt op een Ander: God. In ieder van ons heeft Hij zijn heiligheid gelegd.
Allerzielen
Ik wil het wel geloven
De dood
is niet het einde
Maar
Ik kan’t niet
Ik wil ’t niet
Niet nu
Fluister het
Vertel het me
Schreeuw ’t uit
Schud me door elkaar
Streel me
Troost me
Maak mij ziende
Laat me weer luisteren
naar de klanken van je stem
En beweeg mijn mond
om langzaam en
zachtjes
jouw woorden te herhalen
Wie in Mij gelooft
zal leven
ook al is hij
gestorven…
Wij gedenken in het bijzonder de mensen die in het voorbije jaar overleden zijn
in de gemeenschap Betlehem
in de gemeenschap Ruusbroec
Laten we in geloof en vertrouwen bidden:
Heer, onze God,
midden in het leven
ervaren wij de dood.
Het brood stilt onze laatste honger niet,
geen vriendschap dringt door
tot onze laatste eenzaamheid
en alle liefde
wordt door de dood bedreigd.
Hebt U niet in ons
het zaad der onvergankelijkheid gelegd:
liefde die leven wil?
Zeg ons dan
dat wij met allen die ons brood gedeeld hebben
zullen leven voor uw aanschijn.
Geef ons het teken van uw trouw
tot over de dood,
geef ons het brood
dat onze laatste honger stilt:
Jezus, onze Heiland.
Frans Cromphout sj
