In een kerk, in een kerststal... in een school, in een turnzaal, in een refter, rondom de kerstboom, rondom het kerststalletje, in de home of in het hospitaal, in de intensieve zorg, bij ’t Daghet, in de middernachtsmis op TV, te Bethlehem met zijn vele pelgrims, in binnen- en buitenland, in de gevangenis, alleen thuis, met kinderen en kleinkinderen, op de kerstmarkt, in open lucht, bij het vuurwerk...
Kerstmis is een christelijk feest dat niets aan waarde heeft ingeboet... Het blijft een christelijke opdracht: “Vrede op aarde zijn voor alle mensen van Gods welbehagen!”
Velen zijn gekomen van heinde en verre voor het feest voor mensen van goede wil.
De jaarlijkse Kerstwake voor jong en oud, deze keer in onze gemeenschapskerk Heilig Kruis in Watermaal-Bosvoorde. Niet te veel lichtjes maar een schaars verlichte kerk waar de ‘vreugdekaars’ door een vormeling werd aangestoken. Het kindje, door Lies meegebracht en mooi ingeduffeld, werd door de herders in de kribbe gelegd en bewierookt. Uit volle borst zongen we “Komt allen te samen”. De kinderen boden ook hun kaarsje aan en Jan zorgde ervoor dat de kerk al vlug baadde in het licht en de warmte. De viool van de kleine Charlotte en de gitaar van haar papa Stefaan brachten ons allen samen rond de kerststal.
Na het openingswoord konden we genieten van de saxofoon van Thibault en de mama, de engelen Sophie en Stephanie en hun mama en het orgel, kundig bespeeld door meester Ivo. Af en toe weerklonk een gemeend applaus.
Na het vergevingsmoment zongen we, ondersteund door de 4 dwarsfluiten, het “Eer zij God in onze dagen”. Dit refreintje zouden we nog vaak horen. Na de lezing uit Jesaja, ons voorgedragen door Greta, hoorden we het liedje “Kling klokjes klingelingeling” vanuit de citer van Sien en de gitaar van Ann.
Berry vertelde ons het mooie kerstverhaal met alles erop en eraan.
We waren bijzonder ontroerd bij het horen van “Stille Nacht...” uit de mondharmonica van de 93-jarige Frans Piccarelle. Na het Evangelie van Lucas zongen we dan het mooie kerstlied: “Er is een roos ontsprongen” begeleid door alle muziekinstrumenten.
Na de geloofsbelijdenis sprak Myriam de voorbeden uit. We bidden voor alle mensen die nu met ons samenzijn en voor de mensen overal ter wereld, in binnen- en buitenland. Onder het mooie Duetto door de dwarsfluiten en saxofoon boden de herders, engelen en zelfs een eland de gaven aan en konden we samen het dankgebed bidden. Bij het nieuwe Onze Vader konden we vooral de parochianen uit volle borst horen zingen. Tijdens de communie konden wij het lied “Hoe leidt dit kindeke..” horen en Caccini zou heel blij zijn geweest bij de mooie uitvoering van zijn “Ave Maria” door het dwarsfluitensemble met orgel. Gilberte bracht ons een diepzinnige bezinning ten gehore, en alle muziekinstrumenten lieten ons het “Stille Nacht..” innig meezingen.
Na het slotgebed door Roza volgden de mededelingen en de verrassing voor jong en oud en de Cougnous voor iedereen.
Nog nazingende: “t Is geboren het god’lijk kind’ en het mooie orgelspel van Ivo gingen we vervuld met kerstvreugde naar huis. Zalig Kerstfeest!
P. Walbert, pastor,
