‘En als het weer Kerstmis wordt en je de drie Koningen met hun geschenken bij het Kind ontmoet, denk dan ook eens aan de ‘vierde koning’,” zo besloot Liesbeth Vandormael de voorstelling op Lichtmis in de Onze-Lieve Vrouw van Troost kerk. Toen ze elf was, kreeg ze het boek van haar vader cadeau. Dit verhaal van Gerard Walschap heeft haar nooit losgelaten. Elke Kerstmis vond ze het jammer dat er over de ‘vierde koning’ nooit werd gesproken. Vandaag maakt ze dit goed met een beklijvende voorstelling. Liesbeth bewerkte het verhaal enigszins en vertelt het nu aan wie het horen wil. Wij, een dankbaar publiek!
De ‘vierde koning’ heeft ook mij niet losgelaten. Om de inhoud. Wat drijft een mens? Een ingoed mens? Wat is ‘Gods wil’? Hoe komen we die op het spoor? Hoe geven we antwoord?...
Ook het beeld blijft bij: een eenvoudig decor, mooi, symbolisch in elkaar gezet, en midden erin achter de lezenaar de verteller: Liesbeth. Zij leeft dit verhaal. Ze neemt ons mee met warme stem, kleurspel van klanken, soepel volume. Vlot, natuurlijk… in één adem. Even pauzeren… om óns op adem te laten komen, om onze gedachten rust te geven… voor het 2de, nóg indringender deel.
Even stilte dus en daar zwelt de muziek weer aan. Guy Vandenplas en Wim Suys zorgen voor meesterlijk-machtige muzikale interventies.
Een voorstelling om de kersttijd af te sluiten? Of om er als ‘vierde koning’ mee door te gaan. Anders.. toch wel?!
Het was gezellig napraten in de Kring bij een overvloed aan heerlijke pannenkoeken. Mensen van de kerkgemeenschap, leden van het Davidsfonds, de woordkunstenares, muzikanten en hun vrienden, allen samen. Verbreding, verbinding! Dank aan de vele vrijwilligers voor hun gulle inzet. Zij maakten deze Lichtmis tot een feest.
‘Dit is het dessert,’ kondigde priester Jan aan. ‘Het eigenlijke gerecht, de liturgische Lichtmisviering, is voor morgen, om 9.30 uur in de Sint-Denijskerk in Vorst en om 10.45 uur in de Sint-Pieterskerk in Ukkel.’
Echt feest was het in Sint-Denijs! Zeker om de inhoud van de viering, de lezingen, de gebeden, de liederen, de symboliek van het licht, de bloemen, maar vooral om de kinderen en jonge mensen in ons midden. Net als Simeon en Hanna hebben wij verlangend, biddend uitgekeken, trouw, hoopvol… Hoe groot was hun vreugde, hun dankbaarheid als Maria en Jozef het Kind, de Heer, in de tempel binnendragen. Groot is ook onze vreugde, onze dankbaarheid… En de kinderen, de jonge ouders en allen die, ieder op zijn manier, een steentje bijdragen in deze viering, delen in die vreugde en krijgen, onverwacht, een geschenk mee naar huis. Licht dat straalt van binnenuit, bloemen die kleuren, pannenkoeken om te delen…
Hartverwarmend!
zr. Lea
