Hoe sta je in het leven? Dat is een wezenlijke vraag die ieder zichzelf nu en dan stelt.
In de liturgie van de 5de zondag horen we enkele mogelijkheden. In de eerste lezing zien we hoe Job zich slaaf van de omstandigheden voelt. Paulus daarentegen kiest er in alle vrijheid voor om slaaf te zijn van het evangelie. En Jezus zelf laat ons zien dat je er kunt zijn voor mensen zonder je te laten vastzetten. Kunnen ook wij in vrijheid van het evangelie getuigen zonder slaaf te zijn van alles wat op ons afkomt?
TER BEZINNING EN GEBED
Alles heeft Hij welgedaan; tot wie zou ik anders gaan?
OPENEN WE ONS HART VOOR DE HEER
Heer, onze Heer, hoe zijt Gij aanwezig, en hoe onzegbaar ons nabij.
Gij zijt gestadig met ons bezig, onder uw vleugels rusten wij.
Gij zijt niet ver van wie U aanbidden, niet hoog en breed van ons vandaan.
Gij zijt zo mens'lijk in ons midden dat Gij dit lied wel zult verstaan.
Gij zijt onzichtbaar voor onze ogen, en niemand heeft U ooit gezien,
maar wij vermoeden en geloven, dat Gij ons draagt, dat Gij ons dient.
GEBED
Allerhoogste, zie ons aan, uw mensenkinderen.
Wij willen U danken omdat U ons tegemoet gekomen bent in Jezus.
Alles heeft Hij welgedaan: hij deelde het leven en het lot van mensen, en keerde het ten goede.
Wij loven en prijzen U om uw grote goedheid en vragen voor onze gelovige gemeenschap en voor onze samenleving uw helende kracht en de bezieling van uw Geest, door Jezus van Nazaret, onze meester, onze Heer.
TER INLEIDING OP DE SCHRIFTLEZINGEN
De lezingen mét commentaar van Isabelle Desmidt vind je op p. 18 in Kerk&Leven nr. 5 van 3 februari 2021 of op het gebedsblad achter deze link
EERSTE LEZING uit het boek Job. 7, 1-4, 6-7
Wat is de zin van lijden en waarom laat God dat toe?
In zware tijden zoals deze komt die vraag spontaan naar boven. Wanneer niet alles loopt zoals gepland, wordt geloven plots een stuk moeilijker. Ook Job, een goede en eerlijke man, wordt door God op de proef gesteld. Hij verliest al zijn vee, knechten en zelfs zijn kinderen. Wanneer hij daarnaast ook nog eens ernstig ziek wordt, krijgt zijn geloof een deuk. Jobs vrienden zijn ervan overtuigd dat de schuld bij hemzelf ligt. Job niet. Hij stelt vragen: waarom straft God hem, terwijl hij niets verkeerd heeft gedaan? Zijn geloof blijkt sterker dan zijn twijfels. En uiteindelijk neemt zijn leven opnieuw een positieve wending.
Ben de Wever, (pseudoniem Benus), striptekenaar, cartoonist en animator, schrijft in Still-magazine 06:
“Pijn en lijden maken intrinsiek deel uit van het leven. Sommige dingen ‘overkomen’ ons, zonder reden. Het leven is wispelturig, onzeker en onvoorspelbaar. De coronacrisis is daar het perfecte voorbeeld van, want wie had ooit verwacht dat corona wereldwijd zo hard zou toeslaan?
In mijn beeldverhaal verbind ik het bijbelfragment van Job met de huidige crisis. Het hoofdpersonage krijgt te maken met een willekeur aan tegenslagen. Zijn die een straf van God of gebeuren ze gewoon? In welke mate zijn wij verantwoordelijk voor ons eigen lijden? Tegenslag kan je niet tegenhouden, maar je kan wel kiezen hoe je ermee omgaat”
TWEEDE LEZING uit de 1ste Korintiërsbrief 9, 16-19.22-23
‘Het evangelie verkondigen: dat is de taak die mij is toevertrouwd’, getuigt Paulus; het is dienst aan allen ter wille van de Heer. Zo leeft de apostel zijn meester Christus na. Die is immers bevrijdende boodschap van Gods redding voor allen. Openen wij ons hart voor Gods Woord in de Schrift.
EVANGELIELEZING uit het Marcusevangelie 1, 29-39
Alles heeft Hij welgedaan; tot wie zou ik anders gaan?
Het lijkt wel niet zo ideaal in onze ‘mondmaskertijd’, maar die Jezus trekt rond en ontmoet mensen! Toch kunnen wij, wat ook onze situatie is, en met onze eigen mogelijkheden, met mensen begaan zijn. Als je een medemens beter wil leren kennen, moet je met hem of haar optrekken en meemaken wat hij of zij doet. Vandaag nodigt de evangelist Marcus ons uit om een dag lang met Jezus mee te trekken. Jezus stapt naar zieke en lijdende mensen toe, neemt ze bij de hand en doet hen opstaan! In onze ‘niet-aanraken-tijd’ kunnen we schrijven, telefoneren, mailen en… “Hoe is het met u?”
+ wat stilte… +
LIED BIJ DE EVANGELIEBOODSCHAP
Hij ging van stad tot stad, Hij sprak: "Tot u ben ik gezonden".
Voor zieken en gewonden had Hij een woord, een onderdak.
Alles heeft Hij welgedaan. Tot wie zou ik anders gaan?
Hij gaf aan blinden het gezicht, de nacht heeft Hij verdreven,
gaf doden weer het leven; waar Hij voorbijging werd het licht.
Alles heeft Hij welgedaan. Tot wie zou ik anders gaan?
En al wie Jezus' naam belijdt zal wonderen verrichten,
en als een lamp verlichten de lange gang van onze tijd.
Alles heeft Hij welgedaan. Tot wie zou ik anders gaan?
ONZE GELOOFSBELIJDENIS
Ik geloof in God, Schepper en Vader, die leven geeft aan mensen, die ons koestert als zijn kinderen, en die er zal zijn al onze dagen.
Ik geloof in Jezus van Nazareth in wie God zichtbaar is geworden: Mens onder de mensen, voor mensen geleefd en gestorven, maar opgestaan ten leven. Hij is de levende Heer.
Ik geloof in Gods Geest die ons in beweging zet om te helen wat gebroken is, om te troosten wie te lijden heeft, om hoop te bieden aan wie vertwijfeld is. Hij brengt mensen samen in liefde.
Ik geloof in de kerkgemeenschap, levend uit de Geest, geroepen om deze wereld van dienst te zijn.
Ik geloof in het Leven dat sterker is dan de dood. Amen.
VOORBEDEN
Biddend voor de noden van onze wereld houden wij onszelf aandachtig en bereid tot daadwerkelijk medeleven.
Heer, wij bidden U om moed en godsvertrouwen voor allen die zwaar beproefd worden, en voor wie ernstig lichamelijk of geestelijk gekwetst zijn; dat ze omringd worden door goede mensen die bekwaam en toegewijd, met geduld en liefdevol, zorg willen verlenen….
Heer, wij bidden U om ruimte en gastvrijheid in onze Kerk, ook en vooral voor de zwakkeren in onze samenleving; dat de stem van de stemlozen hier wordt gehoord, dat er brood is en vriendschap voor de armen, begrip en nieuwe kansen voor hen die mislopen zijn...
Heer, wij bidden U voor de meest kwetsbaren onder Gods kinderen: vluchtelingen en asielzoekers, slachtoffers van politieke en sociale onderdrukking, slachtoffers van mensenhandel in welke vorm dan ook; dat wij christenen, samen met vele andere mensen van goede wil, ons hart laten raken, en moedig, geëngageerd voor hen opkomen…
Laten we hen die ons dierbaar zijn en rekenen op ons gebed, en al wat ons bekommert, toevertrouwen aan de zorg van de Heer…
‘Onze Vader…’
DAARTOE IS HIJ GEKOMEN
De hele stad was voor hem uitgelopen. Hij heeft de zieken en de hopelozen getroost, gesterkt, genezen van hun noden.
De mensen zijn weer naar hun legersteden. E n hij is moe van spreken en genezen. Hij trekt de heuvels in, hij wil alleen zijn.
Laat op de avond bidt hij tot zijn V ader, want er zijn nog zoveel verloren schapen. Hij is hun herder en hij kan niet slapen.
Hij staat alweer, rechtop onder de sterren. Hij moet de heuvels over, hij moet verder, verder, naar al die kudden zonder herder,
naar nieuwe steden en hun synagogen, waar bange mensen op verlossing hopen, het woord van God, daartoe is hij gekomen.
Michel van der Plas
SLOTGEBED
God, Vader van alle mensen, heb dank; U hebt ons hier in Jezus weer de hand gereikt, en kracht gegeven om op te staan uit al wat ons terneerdrukt.
Help ons groeien in het besef dat U ons nu roept en zendt om in uw Naam anderen te dienen en de hand te reiken opdat ook zij nieuw en hoopvol kunnen leven. Dan komt uw Koninkrijk naderbij: leven ten volle voor allen, door Jezus Christus onze Heer.
GEZEGEND BIJ ONZE ZENDING
Begaan zijn met de anderen, lief en leed van medemensen delen en het ter harte nemen… Jezus leeft het ons voor en leert het ons. En Hij zendt ons naar onze medemensen als werkzaam teken van Zijn zorgzame reddende nabijheid hier en nu. Daartoe worden wij allen gezegend door onze God: (+) Vader, Zoon en Heilige Geest.
