Dankjewel Heer voor het nieuwe licht van Pasen.
Licht dat kleur geeft aan ons leven en warmte aan het samenzijn met mensen.
Dankjewel Heer voor het frisse water van Pasen.
Water dat kracht geeft aan ons leven en moed om verder te gaan met mensen.
Dankjewel Heer voor Jouw Zoon die ons daarin is voorgegaan.
Zijn levensweg mogen wij verder volgen in het volle vertrouwen dat Jij ook ons nabij bent.
Dankjewel Heer!
Geloven is niet simpel.
Voor mij niet, voor niemand. Wij willen ook: “Eerst zien en dan geloven”.
Is de nood aan bewijs ook niet eigen aan onze maatschappij?
Het is niet zomaar een blind geloof, een van buiten geleerde theorie...
En Jezus lijdt en sterft als een misdadiger, aan een kruis dan nog!
Geloven in de verrijzenis van Jezus en ieder die gelooft in hem is niet simpel.
Zijn wij niet allemaal een beetje ‘Ongelovige Thomas’?
Voor vele volkeren is Goede Vrijdag meer een dagelijks realiteit,
levend onder terreur, dictatuur, vervolging, generaties lang.
We beleven in deze dagen meer Goede Vrijdag dan Pasen.
En toch… Pasen wordt werkelijkheid in de manier waarop we omgaan met pijn, lijden en dood...
In het kruis van Jezus ligt de overgave, de verrijzenis.
Het wordt bij gelovigen stilaan een ‘overtuiging’, een ‘beleefd geloven’,
Ongelovige Thomas
is een bijbelse figuur die doorheen de geschiedenis, althans bij velen, op erg weinig sympathie kon rekenen.
Thomas was dan ook de apostel die Jezus niet zomaar op zijn woord geloofde, maar tastbaar ‘bewijs’ nodig had om Zijn verrijzenis te aanvaarden.
"Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven,” zei hij.
Net als Thomas vragen ook wij vaak onomstotelijke bewijzen.
Wij weten wel: geloven houdt altijd iets in van ‘niet zien’, van ‘overgave’.
Beloken Pasen, zo noemen wij die eerste zondag na Pasen (octaafdag van Pasen).
(Beloken is het voltooid deelwoord van beluiken, het tegengestelde van ontluiken).
Op die dag van Pasen ziet Thomas de Heer in de ogen.
Die Jezus die zegt: “Vrede zij u”, -zoals hij telkens doet als hij verschijnt-
en Thomas voelt aan Zijn wonden.
Dan roept Tomas uit: “Mijn Heer en mijn God!” en dit is de innigste geloofsbelijdenis van een zoekend-gelovige mens!
“Omdat ge Mij gezien hebt, gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben.”
Op die dag wordt de paasweek afgesloten?
Eigenlijk niet. Wij hebben, net als de apostelen nog 50 dagen (Pinksteren) nodig om tenvolle tot het besef te komen dat de Heer in ons midden is en ons voorgaat, verder op weg in het leven.
We hebben zelfs een ‘leven’ nodig om de Heer in ons leven toe te laten.
‘Geloven’ wordt dan ‘Getuigen’ (believe-croire-geloven), een ‘overtuiging’:
“Mijn Heer en mijn God”.
pater Walbert
