Onder dit thema zijn we het pastorale werkjaar in gegaan.
Even maar, want al heel snel werden de mogelijkheden om samen te komen, samen (eucharistie) te vieren en elkaar te ontmoeten in alle andere initiatieven, weer ingeperkt. Gelukkig bleef er ruimte voor de kinderen.
Samen in Zijn Naam betekent veel méér dan samen komen, samen zijn, samen dingen doen. Het betekent leven vanuit de Ene, God die ons heeft samengeroepen, Christus in wiens voetsporen we verder trekken, het is leven in Jezus’ Geest.
In verbondenheid klinkt het nu. We proberen contact te houden, elkaar niet los te laten. Een telefoontje, een mailtje, een zoom- of skypegesprek, een bezoekje aan de deur. We testen steeds andere mogelijkheden uit…
En dat is goed. Heel goed.
We zoeken wegen om verbonden te blijven met de Ene… in stil gebed, in een wekelijkse of misschien wel een dagelijkse (t)huisliturgie. We stappen eens binnen in de open kerk of kapel. Het kan, zo zonder viering. We laten ons inspireren, ons geloof voeden vanuit het ruime aanbod aangereikt binnen de pastorale eenheid, en zeker via de media…
Heel goed! Alles op afstand. Veilig, gezond…
Geloven doe je niet alleen, kan je niet alleen. Geloof groeit in en vanuit de ontmoeting.
Ontmoeting met God of zijn gezanten lezen we in het Oude Testament. In de ontmoeting met Jezus, in de ontmoeting met de Verrezene, groeit het geloof en ontvangen de leerlingen, de eerste christenen, de kracht om de Blijde Boodschap van Gods Liefde uit te dragen, in woord en leven…
Geloven is delen. Geloof groeit in en vanuit de ontmoeting met de ander.
‘In die tijd riep Jezus de twaalf bij zich en begon hen twee aan twee uit te zenden.” Marcus 6, 7 , lazen we onlangs in de liturgie (donderdag in de 4de week, oneven jaren).
Het gaat snel bij Marcus. Zijn evangelie is immers het kortste van de vier. We lezen hem in de eerste weken doorheen het jaar. Hij is ook onze gids op zondag in het B-jaar. Het duurt nog wel tot de 15de zondag (op 11 juli 2021) eer de leerlingen op zondag worden uitgezonden. Dan zijn we de paastijd al voorbij!
De leerlingen krijgen niet veel tijd om bij Jezus te blijven. Ze worden meteen aan ’t werk gezet, in zijn missie betrokken. Maar ze mogen telkens weer komen. Om te vertellen, om uit te rusten, om kracht en inspiratie te vinden bij Jezus.
Twee aan twee! Met wie ben jij uitgezonden? Iemand die je zelf gekozen hebt? Iemand die je is toevertrouwd? Iemand die jou begeleidt? Iemand die je inspireert? Iemand die je geloof voedt, in vraag stelt, uitdaagt, je helpt groeien in geloof…
Twee aan twee! Een veilige weg.
Niet voor niets stuurde Jezus zijn leerlingen niet alleen op stap. Niet alleen in de woestijn! Onderweg brengen ze Hem ter sprake, komt Hij aan het woord, wordt hun geloof uitgezuiverd.
We gaan de 40-dagentijd in. Woenstijntijd. Maar we krijgen gidsen mee, compagnons. Wie is dit voor jou? Suggesties lees je op onze lokale bladzijden, en verder in Kerk&Leven.
Deugddoende zending!
Zr. Lea
