Dat kon de Sint-Gillisgemeenschap niet laten gebeuren zonder een afscheid in stijl. Een flinke afvaardiging trok op 30 juni naar het verre Leut, waar Karita de voorbije jaren werkzaam was in de pastoraal en de catechese.
Het etentje dat Sint-Gillis haar wilde aanbieden, had op haar verzoek in een Chinees restaurant in Maasmechelen plaats. Voor Karita al een stapje richting ‘thuis’, voor sommige Vlaamse Brusselaars wat onwennig. Het viel niet mee om uit het ruime aanbod op de kaart een keuze te maken. Gelukkig kon Karita de Chinese benamingen duiden en slaagde iedereen erin een lekkere lunch te bestellen.
Onder het eten kwamen de tongen los en werd er honderduit verteld en uitgewisseld. Nog snel een koffie en daar reed het gezelschap in karavaan naar de oude pastorie in Leut, waar ze door Karita’s medezuster Mariani werden opgewacht.
In de ontvangstkamer stond een groot scherm klaar. Daarop projecteerde priester Marcel een powerpointpresentatie van foto’s die samen een mooi overzicht vormden van Karita’s leven en sociale en pastorale initiatieven in Sint-Gillis. Voor bezoekers en gastvrouwen was het leuk om mensen te herkennen op de oude beelden en herinneringen op te halen. Na afloop kreeg zuster Karita een geheugenstick mee waar de presentatie op stond. Ze heeft zo een basis om in Indonesië te gaan vertellen over het veelzijdige missiewerk dat ze hier in Brussel heeft verricht.
De Indonesische gastvrijheid is onuitputtelijk. Na de voorstelling leidden de zusters hun gasten naar de tuin, waar ze onder een heuse feesttent aan een lange gedekte tafel aanschoven. Versnapering volgde op versnapering, de ene nog leuker en verrassender gepresenteerd dan de andere. Toen een onweersbui een einde dreigde te maken aan de gezellige bedoening, sprong iedereen bij om alles tijdig in veiligheid te brengen. En spontaan werd de afwas gedaan in de keuken van de zusters, net als in familie.
De onweersbui kregen de bezoekers pas op de terugweg over zich heen. Maar die kon hun humeur niet bederven. Het weerzien met zuster Karita, tegelijk een vaarwel, was hartelijk en hartverwarmend geweest. Karita zag er zoals altijd fris, jong en gelukkig uit en we hebben er alle vertrouwen in dat dit ook in Indonesië zo zal blijven.
Hilde
