Synodaal overleg: Ouders en kerk, Ruusbroecgemeenschap
Met zijn 10en aan de deel-tafel
Na een boeiende uitwisseling rond het verhaal van de broodvermenigvuldiging op zondag 13 maart in de Ruusbroecgemeenschap hebben de ouders van de kinderen in de initiatie hun ervaringen met de kerk (in Brussel) én hun dromen voor de kerk vandaag en morgen gdeeld. Hartverwarmend! Uitnodigend én engagerend. En op de vraag ‘wie wil meewerken aan…’ volgden prompt een aantal inschrijvingen. Nieuwe vormen van samenwerking zijn geboren.
Graag delen we het verslag dat in opvolging van dit gesprek naar de vicariale werkgroep werd gestuurd.
Welke zijn de belangrijkste elementen die naar boven zijn gekomen tijdens de bijeenkomst ?
1. De kerk moet inclusief zijn. Iedereen moet er zich welkom voelen. De drempel moet zo laag mogelijk zijn.
2. Meerdere ouders waren als kind zeer geëngageerd: wekelijks naar de kerk, acoliet, deelneming aan alle activiteiten. Ook hun ouders waren sterk geëngageerd. Die ervaring van alles meedoen en alles moet, heeft hen doen afhaken. Het was goed bedoeld, maar niet haalbaar in het ritme van leven nu en in de gewijzigde contexten. Meer diversiteit in intensiteit en in vormen van inzet, van kerk-beleven is een must. Participatie anders denken.
3. Er moet gesleuteld aan de vormvereisten. Vroegere dogma’s schrikken af. Mensen zoeken het liever zelf uit, laten zich niet voorzeggen wat ze moeten geloven, wat ze moeten doen, hoe ze moeten leven. Ze willen af van een kerk van wetten en regels, maar verlangen naar een samen op weg gaan. Ze geloven in de christelijke waarden, hebben het kader nodig, zoeken het spiritueel aspect en verlangen naar beleefde spiritualiteit.
4..De verhalen in de bijbel zijn universeel. Ze inspireren, helpen de diepere waarden ontdekken. Mensen willen Jezus leren kennen in de bijbelse context. Hij was geen doetje, eerder een revolutionair. Kerk moet, in zijn spoor, positieve impulsen organiseren om antwoord te geven op eigentijdse noden. Kerk mag zich niet vastklampen aan de macht, vastgeklonken in een structuur met enkel gewijde mannelijke verantwoordelijken. Ze moet op de barricades staan, durven risico’s nemen, bij de mensen zijn, bij de armsten en de minsten eerst.
5..Er is een sterke vraag naar thuiskomen in de bijbel. Dat gebeurt week na week in de liturgie. Ook andere vormen zijn nodig, bv. bijbelleerhuis. Wil plekken opzetten waar mensen over de verhalen in de bijbel in gesprek kunnen gaan en zoeken naar actualisering.
6..In deze multiculturele stad moet bij voorkeur positieve aandacht gaan naar de wijze waarop mensen uit een andere cultuur hun geloof beleven en vieren. We zitten opgesloten in ons eigen hokje, alleen, nog met enkelen, we sluiten ons af en kijken op de anderen neer. Er worden kaders gecreëerd en in stand gehouden… ten koste van…
Mag het Pinksteren worden?