Op zondag 2 december hebben we samen de tijd van Advent ingezet met een mooie inspirerende gemeenschaps-gezinsviering: we maakten met de kinderen ter plaatse de adventskrans en stonden stil bij de betekenis van dit symbool. We luisterden naar Robbi, het figuurtje van Welzijnszorg, dat ons vertelde hoe hij het op school niet gemakkelijk heeft om mee te kunnen…
‘Samen op weg tegen armoede’, luidde het thema, en op onze weg in het spoor van Jezus, kwam er ook weer een nieuw kapelletje bij.
Vóór de viering kwamen we al met de kinderen van de initiatiecatechese, met hun ouders en een aantal andere volwassenen samen om met elkaar uit te wisselen rond hoe we de tijd van Advent op een gelovige manier kunnen beleven.Terwijl de kinderen met hun catechisten in twee groepjes aan het werk gingen, vormden we in de zaal van de school groepjes volwassen En het werden boeiende gesprekken.
Hieronder lees je hoe het verliep in het groepje met Franssprekende ouders dat Marleen Lorent begeleidde. Zij maakte het verslagje.
‘Op de vraag: ‘wat betekent Advent voor u?’ luidde het spontane en unanieme antwoord voorbereiding op Kerstmis. Het was duidelijk dat voor iedereen in ons groepje Kerstmis het kinder-, familiefeest bij uitstek is. En het woord dat het vaakst gebruikt werd, was ‘delen’.
Belangrijk is natuurlijk de materiële voorbereiding (kerstboom, kerststal, lichtjes , cadeautjes, lekker eten, enz…) maar toen kwamen we tot de kern van de zaak : ‘Hoe maken we onszelf klaar om de geboorte van Jezus te herdenken? Hoe kunnen we licht zijn in deze duistere tijden?’
Dromen en goede voornemens in overvloed.
Eerst en vooral er voor elkaar zijn, aan de anderen denken, maar niet alleen aan familie en vrienden! Bv. een bezoekje brengen aan iemand van wie we weten dat hij of zij eenzaam is, een handje toesteken als iemand hulp nodig heeft, een bijdrage (financieel of persoonlijke inzet) leveren voor acties als Welzijnszorg, een belangeloze glimlach schenken en nog veel meer …
Maar… en dat vonden we even belangrijk: even tot rust komen en de tijd nemen om ons te bezinnen en na te denken over de manier waarop wijzelf ‘licht’ in de duisternis kunnen zijn en waarom we ieder jaar opnieuw vol verwachting uitzien naar de komst van Jezus.
We eindigden met een woordje uitleg over Welzijnszorg. Wat kunnen we doen om armoede te bestrijden en iedereen (en misschien vooral de kinderen) gelijke kansen te geven?’
