Voor kinderen en jongeren is het altijd wat spannend, zeker wanneer ze aan een nieuwe etappe beginnen: voor ’t eerst naar de kleurschool, naar het eerste leerjaar, naar de secundaire school, naar het hoger onderwijs. Ook elke tussenstap, verandering van richting of van school, ja elk nieuw jaar en elke nieuwe klas houdt de nodige uitdagingen in: zal ik er iemand kennen, zal ik er gemakkelijk vrienden en vriendinnen vinden? Hoe pakken de leerkrachten het aan? Is de nieuwe leerstof niet te moeilijk?... De positieve verwachtingen en de vele goede voornemens zitten mooi verpakt in de boekentas? Precies volgens het lijstje, niets meer, niets minder. Wel in een mooi ‘kleurtje met een tekening naar mijn zin’. Er moet ook iets vertrouwds zijn, iets dat zekerheid biedt, houvast!
Zo gaat het ook bij de start van een pastoraal jaar. Vol verwachting kijken we ernaar uit. Blij dat we iedereen weer terug zullen zien in vieringen en andere activiteiten. Maar het zal ook weer anders zijn. We zijn het al een jaartje gewoon: een pastorale eenheid zonder ‘residerende priester’. Hoe zal het lopen nu de pastores van het samenwerkingsverband de verantwoordelijkheid voor de Pastorale eenheid Zuid overnemen? Hoe pakken zij het aan? En hoe kunnen wij ons steentje hier blijven bijdragen? In de loop van de vakantie en zeker deze laatste weken wordt er stevig overlegd: Wat doen we (verder)? Hoe en waar? Wie neemt welke verantwoordelijkheid op? Wie draagt mee? Welke organisatievorm biedt de beste kans op slagen? Welke overlegmogelijkheden? Met wie? Hoe vaak?.. Nog even geduld. Het is nog geen september. Laat ondertussen het vertrouwen verder groeien dat ‘het goed wordt’, dat de nieuwe samenwerking van pastores met dragende leken in onze Pastorale eenheid Zuid een mooi project zal neerzetten. Pionierswerk van de bovenste plank! Goede grond ligt klaar. Het goede zaad zal zeker gedijen. Laten we daar Gods zegen over vragen.
