Bepaalde woorden uit de Schrift bezorgen ons een slecht geweten. Je zou er tegelijk 'ja' en 'nee' op willen zeggen, terwijl je weet dat dit onmogelijk is. Zo'n woord vinden we al op de eerste bladzijde van de Bijbel, in het verhaal van Kaïn en Abel: "Ben ik dan de hoeder van mijn broeder?" Hierop 'ja' zeggen is niet gemakkelijk, maar als we 'nee' zeggen zoals Kaïn, voelen we ons in slecht gezelschap.
De vraag zelf wordt in de liturgie van deze zondag niet gesteld, maar je kan de lezingen wel opvatten als een antwoord op deze Kaïn-vraag.
"Ben ik de hoeder van mijn broeder?"
Een ander op zijn fouten en gebreken wijzen, is een van de belangrijkste dingen die een mens voor zijn medemens kan doen. Immers: mijn blinde vlekken zien mijn medemensen vaak al van ver, terwijl ik er zelf iedere keer over struikel.
Een ander op zijn fouten wijzen is ook een van de lastigste dingen om te doen. Daarom is het zo belangrijk hóe je het doet. Want wie erin slaagt om dat op de juiste manier te doen, betoont zich werkelijk een hoeder of wachter over zijn broeder of zuster. En.., als we liefdevol, trouw en toegewijd elkaars hoeder zijn, mogen we erop vertrouwen dat de Barmhartige heel nabij is.
Uit Laudato Si’
“Inzake de armoede- en milieuproblematiek zijn politiek en economie geneigd elkaar de schuld te geven. Maar het is te hopen dat zij hun eigen fouten erkennen en samenwerken in dienst van het algemeen welzijn. Terwijl sommigen alleen geobsedeerd zijn door economische winst en anderen door het behouden of vermeerderen van hun macht, worden wij geconfronteerd met oorlog of met bedrieglijke overeenkomsten. Het behoud van het milieu of de bescherming van de zwaksten is voor beide groepen de minste van hun zorgen.” Laudato Si' nr. 198
Gebed om ontferming
Onze zuster Moeder Aarde huilt omwille van de schade die wij mensen haar berokkenen.
God, wij keren ons tot U.
Wij gedragen ons nog steeds als eigenaars en heersers, met een machtiging om de aarde uit te buiten.
God, wij keren ons tot U.
Het geweld in ons hart komt aan het licht doorheen de ziektesymptomen van de bodem, van het water, van de lucht en van de levende wezens.
God, wij keren ons tot U.
Moge de goede God ons wegleiden van onze dwaalwegen, ons terugbrengen naar onze oorspronkelijke roeping, onze fouten vergeven en ons geleiden tot het eeuwige leven. Amen.
De lezingen en commentaar bij de lezingen van de 23ste zondag vind je op p. 18 in nr. 36 van Kerk&Leven.
Bezinning bij het evangelie
Als broers en zusters verantwoordelijk voor elkaar
Profetische mensen waarschuwen als het verkeerd loopt.
Soms moeten we eens door elkaar geschud worden,
zodat dingen weer ten goede kunnen keren.
De coronacrisis werd voor velen zo'n bezinningsmoment.
De klimaatverandering is een crisis die nog groter is,
ze komt langzamer op ons af, maar de ongerustheid stijgt.
We spreken elkaar aan,
over de koerswijziging van onze levenswijze die nodig is,
over wat fout gaat, over misstappen zelfs en ontsporingen.
Niet met de bedoeling om mensen aan te klagen,
maar om hen mee te nemen op een spoor dat toekomst opent.
Zo heeft de evangelist Mattheüs Jezus begrepen:
'Praat het uit onder vier ogen.
Doe al wat je kan om de ander er bij te houden,
zoals een herder die zijn kudde achterlaat
om een verdwaald schaap te gaan opzoeken.
Zorg voor de kleinste mens.’
En... 'Waar twee of drie samen gebracht zijn in mijn naam,
daar ben ik in hun midden!' Matteüs 18,20
Waar twee of drie
een lied bij de schriftboodschap van deze zondag: Matteüs 18, 15-20
Waar twee of drie, in mijn naam samen,
spreken van mij, daar ben ook ik;
ik hoor hun hart en ik ken hun namen
en spreek ze uit, dat ogenblik.
Dat ogenblik, avond of morgen,
donker of licht, grijp ik hun hand,
zing ik hun lied, deel ik hun zorgen,
ben ik het vuur dat in hen brandt.
Wat in hen brandt, is God de Vader
en God de Zoon en heil’ge Geest.
Dat ogenblik ben ik genade:
kracht die verblijdt, naam die geneest.
Naam die geneest in ziel en leden:
zo ben ik met die twee of drie;
en in mijn kracht vinden zij vrede,
en in mijn vuur de harmonie.
MICHEL VAN DER PLAS
