Zeven weken geleden vierden we Pasen. Nu is het Pinksteren, de vijftigste paasdag: negenveertig dagen plus één. De Heer is uit de doden opgewekt en voortaan altijd bij zijn kerk aanwezig. Maar hoe is Hij bij zijn kerk aanwezig? Op een nieuwe en verrassende manier, horen we in de schriftlezingen van vandaag. Wat in ieder geval duidelijk wordt, is dat wij niet kunnen blijven stilzitten. Als de Geest van God over deze aarde gaat, als de geest van Christus ons aanraakt, dan blijft niets en niemand onbewogen, dan worden we gedreven en gaan we op weg…!
Gods liefdesvuur dat branden moet!
Dàt vieren we met heel de Kerk wereldwijd op Pinksterzondag.
De Eeuwige, die wij de Ene God noemen, liet zich gaandeweg ontdekken en ervaren door de aartsvaders en het volk van Israël; zij leerden Hem kennen als een op het geluk van mensen bedachte God, die bevrijdt en toekomst toezegt.
In Jezus, de man van Nazareth, kreeg de Ene een naam: ‘Vader’, en een menselijk gezicht. Hij liet de mensen zien en ervaren hoezeer die éne Vader alle mensenkinderen liefheeft ten einde toe. In Jezus kwam God voorgoed tussen mensen wonen en hun leven delen.
Met zijn onuitputtelijke liefde, waaruit Jezus leefde, wil de Ene ook in ons wonen, en ons van binnen uit bezielen en tot ‘goddelijke mensen’ maken. Het is Gods Heilige Geest, zijn liefdegave ons voorgoed geschonken…
Jezus had het over vuur als Hij zijn Kerk bedoelde.
Een vuur waaromheen verkleumde mensen kunnen samenkomen
om zich te warmen, om elkaars gezicht te zien,
om niet alleen te zijn
in de nacht.
Hij had het over vuur.
Hij heeft gewild dat het zou branden,
fel en vurig, speels en onvoorspelbaar:
telkens nieuwe gensters
in de nacht.
Hij had het over vuur
dat moet blijven branden, gevoed moet worden
door alles wat mensen nieuw ontdekken
door hun vragen,
dat moet aangewakkerd worden
door het waaien van de Geest,
onzichtbaar in de nacht.
Hij heeft zijn Kerk
als een vuur ontstoken.
Misschien hebben wij,
de eeuwen door,
teveel aan brandbeveiliging gedaan.
Manu Verhulst
Lezingen en verloop van de viering vind je op het LEZINGENblad. Voor de lezingen mét commentaar van Isabelle Desmidt kan je terecht op p. 14 in Kerk&Leven nr. 20 van 19 mei 2021.
We bidden voor de wereldwijde Kerkgemeenschap:
Kom, heilige Geest,
en geef uw levensadem aan deze wereld.
Ontsteek uw licht in onze duisternis
en roep ons bijeen om in liefde uw Kerk te zijn.
Maak ons geestdriftig en vindingrijk
in dienst van het evangelie.
Kom, heilige Geest,
troost de treurenden en moedelozen,
geef ademruimte aan de verkrampten
en rust aan tobbers en rustelozen.
Zuiver wat onzuiver is,
besproei wat dor is en genees wat ziek is.
Maak buigzaam wat star is,
verwarm wie rilt van kou
en breng verdwaalden weer thuis.
Kom, heilige Geest,
voorkom het kwaad dat wij kunnen doen,
en maak onze inzet dienend en vruchtbaar.
Schenk ons uw vruchten in overvloed:
liefde, vrede, geduld, goedheid, vriendelijkheid,
vertrouwen, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Kom, heilige Geest,
geef ons de kracht om het uit te houden
als wij ons bang en machteloos voelen.
Maak ons licht van uw licht, vuur van uw vuur
en laat ons in alle talen verkondigen
dat U de Geest van liefde bent,
die mensen bevrijdt en echt doet leven. Amen.
Dat het vuur van de Heer mag blijven branden en steeds opnieuw oplaaien
in jou en mij, in onze Kerk, en in velen wereldwijd!
Zalig Pinksterfeest.
