De jaarlijkse processie op 1 mei aan de Kapel van Steenbergen werd dit jaar onder meer gekenmerkt door de aanwezigheid van een 20-tal Chinese priesters. Zij waren aanwezig in de viering bij de opening van de meimaand en stapten mee op in de processie.
Tijdens die processie aan de kapel van het Zoet Water werden niet alleen Marialiederen gezongen, zoals het hoort. Ook het lied van de hoop, geschreven voor het jubeljaar, werd gezongen. Heel toepasselijk, aan de bron van levend water. Het lied werd evenwel niet in het Nederlands gezongen, wel in het Chinees. en zongen het lied uit volle borst. Of het dan dezelfde tekst is die wij kennen, weten wij niet. De universele kerk kwam meer dan ooit naar boven. De Chinese priesters verblijven een maand in Leuven voor studies en keren dan, via Rome terug naar China.
Deze Chinese priesters verblijven momenteel in de Vlamingenstraat in Leuven in ene huis van het Ferdinand Verbiest-instituut.
Over deze organisatie
De bedoeling van het Ferdinand Verbiest instituut is een bijdrage te leveren tot de socio-economische ontwikkeling van landen en regio's in Azië, in het bijzonder van de Volksrepubliek China en de Republiek Mongolie.
Wetenschappelijke projecten en activiteiten te ontwikkelen op het gebied van sinologie, de geschiedenis van de betrekkingen tussen Europa en het Verre Oosten (in het bijzonder China) en een cultuuruitwisseling bewerkstelligen tussen oost en west.
Het Ferdinand Verbiest Instituut is een in België gevestigd instituut, gesponsord door de Ferdinand Verbiest Stichting Leuven en gehuisvest door de Katholieke Universiteit Leuven.
Het Instituut is vernoemd naar de Belgische jezuïet-astronoom aan het Chinese hof, Ferdinand Verbiest (1623-1688).
Sinds het begin van de jaren 80 is het Instituut betrokken bij verschillende vormen van samenwerking met de Kerk en aanverwante organisaties in China.
Maria, anker van hoop
In zijn homilie verwees priester Stefaan niet alleen naar de gave van de Geest, die de leerlingen wordt toegezegd (eerste lezing), maar ook naar de gave van Maria. Ziedaar uw Moeder, Ziedaar uw Zoon. Maria wordt ons gegeven als anker van hoop, in dit jubeljaar. En wij mogen ons één weten met haar, zeker in deze meimaand. Mensen houden van Maria, mensen kijken op naar Maria, mensen vinden steun bij haar, mensen komen op bezoek bij Maria, omdat ze de moeder is van Gods zoon, omdat zij het leven kent, omdat ze de kruisdood met haar zoon is meegegaan, omdat zij er was, toen haar kind aan het kruis te sterven hing, omdat zij daar onze moeder geworden is.
Zij is moeder van mensen, wie zij ook zijn. Zij was ook de moeder van onze paus Franciscus. Hij vond zijn steun en herderschap bij Maria, de moeder Gods en moeder van de Kerk. Op de eerste dag van zijn pontificaat bezocht hij haar in de basiliek toegewijd aan Maria Maggiore. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij deze kerk uitkoos als zijn laatste rustplaats.
In één van zijn vele uitweidingen over de Moeder Gods, op 8 december 2024, beschreef hij Maria als dochter, Maria als bruid, en Maria als moeder. Hij zei toen het volgende:
"Over haar kinderjaren spreekt de Schrift niet, maar het Evangelie stelt haar aan ons voor als een jonge vrouw, rijk aan geloof, nederig en eenvoudig. Ze wordt ‘de maagd’ genoemd , in wier ogen de liefde van de Vader zichtbaar wordt en in wier zuivere hart vrijgevigheid en dankbaarheid de kern vormen van haar heiligheid. Hier verschijnt Maria als een bloem, in stilte gegroeid, klaar om open te bloeien in de gave van zichzelf. Want Maria’s leven is een voortdurende gave van zichzelf.
Dit brengt ons bij het tweede aspect van haar schoonheid: die van de bruid, degene die door God werd gekozen om een metgezel te zijn in zijn reddingsplan. Maria beantwoordt Gods keuze met haar ‘ja’, door te zeggen: ‘Zie, de dienstmaagd des Heren’. ‘Dienstmaagd’ betekent hier niet onderworpen of vernederd, maar trouw, betrouwbaar, iemand aan wie God zijn kostbaarste schatten toevertrouwt. Haar schoonheid toont zich hier in haar trouw, loyaliteit en zorgzaamheid – eigenschappen van de liefde tussen echtgenoten. Zoals de heilige Johannes Paulus II zei: Maria ‘aanvaardde haar roeping tot Moeder van de Zoon van God, geleid door een toewijdende liefde die haar volledig aan God gaf’ .
Het derde aspect van Maria’s schoonheid is die van de moeder. Dit is het beeld dat we het vaakst met haar verbinden: met het Kind Jezus in haar armen of gebogen over de kribbe. Ze is altijd dicht bij haar Zoon: zorgzaam en nederig, zoals in Kana, waar ze voor de bruiloftsgasten tussenbeide komt, of aan de voet van het kruis, waar Jezus haar aan ons toevertrouwt als onze moeder. Hier is Maria mooi in haar vruchtbaarheid, omdat ze zichzelf vergeet om leven te schenken aan anderen."
Laten we daarom in deze Paastijd én in deze Mariamaand, ons hart tot haar richten die ook onze Moeder is en tot haar bidden.
