Toen Walter in de kerk keek om 10u50 was er al heel wat volk aanwezig, en het was fijn om te zien dat veel mensen van Haasrode en Blanden ook de weg naar de Sint-Anna-kerk gevonden hadden. Om 11 uur konden we met een dertigtal aanwezigen het dankmoment van de pastorale zone inzetten met een eucharistieviering. Voor deze gelegenheid was de ‘Vier-de zondag’ verschoven naar deze zondag. Het doet deugd als we zo samen kunnen vieren.
Na de viering trokken wij naar de pastorij, waar het tweede gedeelte van het dankmoment van de pastorale zone doorging. Daar hadden enkele Aspi’s van de Chiro van Oud-Heverlee, onder leiding van Anke, de grote zaal omgetoverd tot een eetzaal. Het officiële gedeelte ging buiten door met een glaasje cava of fruitsap en de nodige borrelhapjes. In zijn woordje wenste de pastoor de aanwezigen een hart gevuld met hoop, moed en Geestkracht en dat we steun mogen vinden om ons engagement met vreugde te behartigen. Hij keek terug op het voorbije jaar, op de gesprekken die er geweest zijn met alle mensen van de parochie en op de beslissingen die de zoneploeg genomen heeft.
Wijzigingen van vieringen
Er zullen geen vieringen meer zijn in Sint-Joris-Weert en op de eerste zondag van de maand zal er geen viering meer zijn in Sint-Anna (Oud-Heverlee).
Wanneer er dinsdag een viering is in het WZC De Kouter, zal er de zaterdag voordien ook geen viering doorgaan in de kerk van Haasrode. Deze moeilijke beslissingen werden vooral genomen om de druk op de vrijwilligers van onze pastorale zone te verminderen. Er is echter geen reorganisatie zonder evangelisatie. Wij worden uitgenodigd om te blijven zaaien, ook al zijn de uitdagingen zwaar. Maar als mensen er deugd aan hebben, dan is het de moeite waard. We moeten de lat niet te hoog leggen maar genieten van de mooie momenten: de eremis van Stefaan Peetermans, de viering van 65 jaar Samana,… De pastoor verwelkomde ook Daniël Steeno, nieuw lid van de zoneploeg, en had het ook even over de fusie van de vier parochies.
Dankbaarheid
Dan was er het moment om mensen te danken. ‘En dankbaarheid is de moeder van alle deugden’, zei Cicero. Het kost niet veel, doet wel heel veel deugd. Twee mensen werden genoemd: Roland Vanbutsele, die na meer dan 50 jaar actief te zijn in het parochieleven, stopt met zijn engagement. Ook Bernadette Vanautgaerden werd vernoemd, al kon zij er helaas niet bij zijn. Vanuit de gemeenschap kregen zij een attentie.
Om te eindigen, stonden wij even stil bij het leed van onze wereld, in het bijzonder de pijn en onrust in de hel in Gaza. We blijven ons inzetten voor vrede en gerechtigheid, daar waar we leven en werken. Affiches met ‘ik trek een rode lijn’ werden verdeeld.
En dan was het tijd voor de broodmaaltijd. Een broodje met hesp en kaas, maar vooral met huisbereide confituur kan smaken. Er werd verbroederd en verzusterd met elkaar. Voor wij het wisten was het bijna 14 uur, tijd om op te ruimen. Gelukkig hadden de Aspi’s al heel wat werk verricht. Blij en voldaan, gesterkt om er weer tegenaan te gaan, ging iedereen naar huis, met een ankertje, teken van hoop, met een dikke dankjewel en een zoete merci.
Op naar een derde editie!
Stefaan
