De Werelddag voor Grootouders en Senioren wordt jaarlijks gevierd op de zondag die het dichtst bij de feestdag van Sint-Joachim en Sint-Anna valt, de grootouders van Jezus. Dit jaar valt deze dag op 27 juli. De dag is in het leven geroepen om de waardevolle rol van grootouders en ouderen in de samenleving te benadrukken en eenzaamheid onder hen tegen te gaan.
De Werelddag voor Grootouders en Senioren is ingesteld door paus Franciscus in 2021. Het is een initiatief om de band tussen generaties te versterken en aandacht te vragen voor de uitdagingen waar ouderen mee te maken kunnen hebben, zoals eenzaamheid. De paus benadrukt dat ouderen een schat aan ervaring en wijsheid bezitten, die van onschatbare waarde is voor jongere generaties.
Daarnaast willen we ook bidden en aandacht hebben voor de vrede in de wereld.
Wat vrede voor mij betekent (Katrien)
Wanneer ik naar mijn kleinkinderen kijk terwijl ze spelen, lachen, of zelfs ruzie maken over een speelgoedje, vraag ik me af in wat voor wereld zij zullen opgroeien. Vrede… dat klinkt als iets groots, iets ver weg. De televisie toont beelden van oorlog en conflict—alsof vrede alleen bestaat in de afwezigheid van geweld. Maar voor mij, als grootouder én gelovige, is vrede zoveel meer dan dat.
Vrede is wanneer we met zachte woorden een meningsverschil kunnen bijleggen. Wanneer we in ons gezin tijd nemen om écht naar elkaar te luisteren. Het is de rust in je hart wanneer je vergeven hebt, en zelf vergeving mocht ontvangen. Vrede begint hier, in deze kerk in ons huis, in onze straat, in onze gemeente. Als wij als ouders, grootouders, buren vredevol leven, dan sijpelt dat langzaam door naar de bredere wereld.
Ik geloof ook dat we als burgers meer kunnen doen dan stil toekijken. Samen met anderen die dezelfde droom van vrede koesteren, kunnen we druk uitoefenen, een stem laten horen, een lichtpuntje zijn in het donker. Ja, we moeten realistisch zijn—er zullen altijd spanningen zijn, zelfs in het beste huwelijk, tussen goede vrienden of in een klas vol kinderen. Maar het is in de manier waarop we daarmee omgaan, met respect, geduld en liefde, dat we vrede zichtbaar maken.
Het is mijn hoop dat mijn kleinkinderen later kunnen zeggen: “Oma en opa leerden ons hoe we vrede maken, hoe we ruzie oplossen zonder hard te worden, hoe we stil kunnen zijn in ons hart zelfs als de wereld stormachtig is.” Want echte vrede is niet de afwezigheid van strijd, maar de aanwezigheid van liefde.
Grootouders: ambassadeurs van vrede (Anita)
Vrede in de wereld begint met vrede in elk gezin. Als wij onze kinderen leren hoe je in vrede kunt leven, kunnen zij ook buiten de deur vrede brengen. Het zal zich als een olievlek uitbreiden.Het is werkelijk waar, al klinkt het misschien als open deuren intrappen: “Verbeter de wereld, begin bij jezelf”.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Wat denk jij als jij zo’n zin hoort? Voel je je aangesproken, misschien terechtgewezen? Het kan voelen als ‘ojé, wat doe ik allemaal fout”. Het kan zwaar klinken, alsof ‘op de goede manier leven’ een zware, serieuze opgave is. Maar je kunt het ook zien als een mogelijkheid.
Laat ik mij als doel stellen, dat ik in vrede wil leven in mijn gezin. Dan draag ik uiteindelijk bij aan de wereldvrede, is dat geen mooie gedachte? In plaats van je machteloos te voelen over alle geweld in de wereld, kun je beginnen met in je eigen omgeving je steentje bij te dragen. Die omgeving is natuurlijk groter dan je gezin, maar dat is een mooi begin.
"Grootouders brengen vrede." Er zit zoveel kracht in die eenvoudige zin! Onze kleinkinderen zijn angstig als ze mensen horen zeggen: “Er komt misschien een wereldoorlog” Wij moeten proberen rust te brengen, na al het geweld dat de media hun brengt.
Grootouders spelen een unieke rol in het leven van hun kleinkinderen, niet alleen als verzorgers of verhalenvertellers, maar ook als stille ambassadeurs van vrede en harmonie.
In een wereld die steeds sneller draait, zijn grootouders vaak de rustpunten waar kleinkinderen leren wat het betekent om in vrede te leven. Met hun zachte woorden, geduldige luisterhouding en rijke levenservaring brengen ze waarden over die generaties overstijgen. Ze vertellen verhalen over vroeger, waarin respect, verdraagzaamheid en verbondenheid centraal staan. Door hun voorbeeld leren kleinkinderen dat conflicten niet altijd met lawaai opgelost hoeven te worden, maar met begrip en dialoog.
Grootouders zouden meesters moeten zijn in het tonen van onvoorwaardelijke liefde. Ze bieden een veilige haven waar kinderen zichzelf mogen zijn, fouten mogen maken en leren hoe ze met anderen kunnen samenleven. In hun aanwezigheid, bloeit vertrouwen en ontstaat een diep besef van familiebanden. Zo planten ze, vaak zonder het te beseffen, de zaadjes van vrede in het hart van hun kleinkinderen.
Hier zijn enkele manieren waarop ze dat doen:
1. Door hun levenshouding
• Rust en kalmte uitstralen: Grootouders hebben vaak een zachtere, geduldigere benadering van het leven. Die rust werkt aanstekelijk.
• Vergevingsgezindheid tonen: Ze kunnen conflicten verzachten door begrip en verzoening te stimuleren binnen de familie.
2. Door verhalen en herinneringen
• Familieverhalen delen: Vertellingen over moeilijke tijden en hoe men die overwon, geven perspectief en hoop.
• Tradities doorgeven: Rituelen en gewoontes die verbondenheid creëren, zoals samen koken of feestdagen vieren.
3. Door dialoog en empathie
• Luisteren zonder oordeel: Grootouders bieden vaak een veilige plek waar kinderen zich gehoord voelen.
• Bemiddelen bij spanningen: Ze kunnen bruggen bouwen tussen generaties, zeker bij conflicten tussen ouders en kinderen.
4. Door actief betrokken te zijn
• Samen activiteiten doen: Wandelen, knutselen, tuinieren — eenvoudige dingen die rust en verbondenheid brengen.
• Ondersteuning bieden: Praktische hulp of emotionele steun in moeilijke periodes, zoals bij scheiding of verlies.
Kortom: grootouders zijn vaak de stille kracht die liefde, wijsheid en stabiliteit brengt. Hun aanwezigheid is een anker in een wereld die soms stormachtig is.
