Samen met mijn zus Gina trok ik vijf dagen naar Rome. Wat begon als een citytrip, werd voor mij een heuse pelgrimstocht - één die me diep raakte. Nu Paus Franciscus is overleden, krijgt deze reis ook een heel andere dimensie. We betuigen een diep medeleven bij zijn overlijden!
Van kleins af aan komen we écht goed overeen en zijn we elkaars steun en toeverlaat. Mijn zus is heel spiritueel en ik werd diep gelovig. We voeren, ook thuis, vaak diepzinnige gesprekken over geloof, God, de bijbel, het goede en het kwade en andere filosofische dingen. We respecteren elkaars mening, luisteren oprecht, en zijn het niet altijd met elkaar eens.
In Rome werd ik overmand en diep vervuld door zoveel schoonheid - net als in het liedje van Clouseau: “Zoveel schoonheid heb ik nooit gezien.” In elke straat, op elke hoek, viel er iets met open mond te bewonderen.
We waren vier volle dagen ter plaatse, die we al snel samen benoemden: de Sightseeingdag, de Pelgrimsdag, de Pausdag en de Heilige Geestdag.
Sightseeingdag
Kuieren doorheen de mooiste stad ter wereld en zoveel mogelijk mijn ogen de kost geven, dat was mijn grootste wens. Wij wilden zeker de barokke Trevifontein zien en de Spaanse Trappen, die de Piazza di Spagna verbinden met de kerk Trinità dei Monti. Muntjes gooien kon niet meer, maar natuurlijk hebben we onze wensen en intenties geplaatst.
’s Avonds nagekaart in een pas geopende wijnbar met de ravissante Alijandra van La Barchetta Gastronomia.
Pelgrimsdag
Op deze tweede dag volgde Gina mij met mijn verlanglijstje: een pelgrimsdag waarbij we via de Poort van Hoop de Sint-Pietersbasiliek betraden - met de belofte dat daardoor al onze zonden vergeven zouden zijn. Het is toch iets speciaals om daar bewust bij stil te staan.
Met een groepje van 35 gelovigen legden we biddend de weg af onder begeleiding van vijf Romeinse zusters, van de orde van de Missionaire Catechist Zusters van het Heilig Hart. Daarna genoten van de pracht en devotie van de basiliek
zelf - een overweldigend kunstwerk waar mijn mond openviel van verbazing.
Pausdag
Zondag is het mijn Heilige Misdag. Als pastor in Sint Martinus in Wilsele, bevonden we ons in het hart van de katholieke wereld.
We waren goed op tijd voor de mis van 10.30 u. op het Sint-Pietersplein, en wauw - wat een energie om daar met 80.000 mensen samen te zijn. Evenveel volk als op Rock Werchter, maar hier: geen dansende, drinkende mensenmassa, wél stilte, vrede, gebed en diepe devotie.
Ik observeerde, onderging, ervaarde en werd tot tranen toe bewogen toen paus Franciscus op het einde onverwacht in een rolstoel werd voorgereden, en uitgebreid de tijd nam om iedereen te groeten en te bedanken.
We bleven er nog hangen, lunchten in het zonnetje.
Daarna wandelden we naar de Sixtijnse Kapel, maar… gesloten op zondag.
Dan maar naar de Basiliek van Sint-Paulus buiten de Muren, gebouwd boven het graf van de apostel Paulus - opnieuw groots en indrukwekkend.
’s Avonds heerlijk gegeten bij Pierluigi - een culinair feest (en ja, behoorlijk prijzig), een verjaardagtraktatie voor mijn zus haar verjaardag van in december. Een aardse beleving, een streling voor zovelen want blijkbaar dé place van de Italiaanse celebrities.
Heilige Geestdag
Deze vierde dag doopte ik tot de ‘Heilige Geestdag’ omdat we ons volledig lieten leiden door wat op ons pad kwam. Alles liep wonderwel: perfecte timing, bijzondere ontmoetingen, een gevoel van flow dat de hele dag bleef hangen.
Volgens mij is dat exact wat de Heilige Geest doet - zachtjes sturen, verbinden, inspireren. En mijn zus kon mij alleen maar gelijk geven. Maandagochtend overlegden we even: mijn zus wilde de Sixtijnse Kapel alsnog zien, maar ik had andere plannen. Hij wilde de Heilige Trappen, Scala Santa, beklimmen op mijn knieën - dé trap die Jezus volgens de overlevering beklom in het paleis van Pontius Pilatus, en die door keizerin Helena in 326 na Chr. naar Rome werd gebracht. Vlak daarnaast bevindt zich de Basiliek van Sint-Jan van Lateranen, de oudste pauselijke basiliek van Rome - ook wel “demoeder van alle kerken” genoemd. Hier worden relieken van de apostel Johannes bewaard.
Een ontmoeting met Jos Wouters
Ik had een afspraak met Jos Wouters, de Vlaamse norbertijn die sinds 2018 Abt-Generaal is van de internationale Norbertijnenorde, met zetel in Rome. Daarvoor was hij twaalf jaar abt van de Abdij van Averbode.
Ik liet mijn aangekocht kruisje zegenen en er werden afspraken gemaakt om in de abdij te kunnen logeren bij onze terugkeer, ofwel dit najaar met mijn verjaardag en anderszeker voorjaar 2026.
We houden jullie op de hoogte.Wat een pelgrimstocht was dit,…
Chris De Groote
Mijn zus wist onze reis naar Rome zo treffend te verwoorden, dat ik haar verslag (met toestemming) letterlijk overneem.
Haar beschrijving weerspiegelt ook mijn beleving. Voor meer van haar werk verwijs ik graag naar haar website: www.ginadegroote.be
