Op zondag 9 februari en op zaterdag 15 februari kwamen de vormelingen respectievelijk samen in de Kristus Koningkerk en in de kerk van De Verrezen Heer voor catechese en de viering met kruisoplegging.
Wat maakt het vormsel zo bijzonder dat we ons erop moeten voorbereiden en dat we dan ook feesten?
Het vormsel is één van de zeven sacramenten. We herkennen hierin het woord sacra dat heilig betekent en het woord momentum, dat moment betekent.
Sacramenten zijn heilige momenten waarbij we de band met God dichter aanhalen. Het zijn momenten waar we God aanwezig willen weten.
We kunnen de sacramenten indelen in drie categorieën: de initiatiesacramenten, de sacramenten van toewijding en de helende sacramenten.
Het doopsel, de eucharistie en het vormsel noemen we de initiatiesacramenten. Het zijn de momenten waarbij we ons stap voor stap meer christen mogen noemen.
Als we gedoopt worden, mogen we ons al lid noemen van de groep van mensen die mee in het spoor van Jezus gaan. We kunnen het een beetje vergelijken met lid worden van een sportclub. We krijgen al een lidkaart en mogen al meetrainen.
Als we dan enkele jaren later onze eerste communie doen, mogen we van dan af ten volle meedoen aan de eucharistie. Daarna volgt het vormsel, het sacrament van de Geest.
Eens we gevormd zijn maken we helemaal deel uit van onze kerk.
Dan zijn er de sacramenten van toewijding: het huwelijk waar man en vrouw zich aan elkaar toewijden én de wijding waarbij mensen hun leven toewijden aan God.
De twee laatste sacramenten zijn helende sacramenten: het sacrament van de verzoening en de ziekenzalving. Beide sacramenten hebben iets met genezing te maken.
Tijdens het vormsel krijgen we te maken met krachtige symbolen.
De vormheer legt ons de handen op en vraagt hierbij Gods bescherming.
Tijdens de zalving met heilig chrisma zegt de vormheer: “Ontvang het zegel van de heilige Geest, de gave Gods”.
Zoals olie een onuitwisbaar spoor nalaat op een steen, zo laat het heilig chrisma in ons een onuitwisbaar spoor na.
Na twee uur catechese sloten we aan bij de parochieviering die in het teken stond van het kruis.
Een kruisje is een plus-teken.
Het is een teken dat we mensen bij elkaar willen optellen en dat iedereen meetelt. Plus wil ook dikwijls zeggen positief en zo willen we inderdaad ook vooral het positieve in de wereld zoeken, de positieve dingen een duwtje in de rug geven.
Een kruisje doet ook denken aan een kruispunt. En op een kruispunt moet je kiezen welke weg je inslaat. We zullen ooit moeilijke keuzes moeten maken, want we worden langzaam- aan volwassen. Met dit kruisje willen we zeggen dat we met God willen praten en nadenken als we op zo’n kruispunt komen.
Een kruisje is dus vooral het teken van ons christen-zijn.
Samen willen we proberen in het spoor te lopen van Jezus van Nazareth, want Hij is een mens om van te houden.
De verticale balk van het kruis wijst ons de weg naar God die Vader is, die liefde is.
De horizontale balk van het kruis wijst ons de weg van de liefde naar elkaar.
Op het kruispunt van de twee balken is Jezus ons voorgegaan.
In hun homilie benadrukten priester Serge en priester Jacky de bijzondere betekenis die wij, christenen, aan het kruis geven.
Daarna kregen alle vormelingen een kruisje.
Het kruis aanvaarden is een engagement opnemen om in het voetspoor van Jezus te gaan.
“Want ook in jou is het woord gelegd, we doen het nu samen, heeft de Heer gezegd.”
Luc Beeldens
