Terugblik op slotviering in Don Bosco op zondag 26 oktober 2025

Dankmoment in de kerk van de  Heilige Familie op 26 oktober 2025

Onze kerk van Don Bosco liep quasi vol. Er waren een kleine 300 aanwezigen. We wilden de Heer en elkaar bedanken voor al de mooie en deugddoende momenten sinds de oprichting van de parochie Heilige Familie en de bouw van de kerk.

Vele mensen, gedurende zovele jaren betrokken bij onze gemeenschap, waren aanwezig:  parochianen, keuze-parochianen, priesters en religieuzen, medewerkers en -sters van vroeger en nu, een afvaardiging van het district, van de Salesiaanse gemeenschap, van het bisdom, jong en oud, die ooit bij ons werden gedoopt, hun eerste communie deden, gevormd werden, huwden en familieleden die hun overledenen aan de Heer hebben toevertrouwd.  De nabijgelegen parochies waren eveneens goed vertegenwoordigd. En er was ook een afvaardiging van de koper van ons gebouw, de Karel De Grote hogeschool mocht niet ontbreken.

Onze pastoor-deken Ronald Sledsens ging deze viering voor, die feestelijk opgeluisterd werd door het koninklijk Don Boscokoor.

Tot slot was er nog een gezellige receptie waar we een glaasje konden heffen op onze gemeenschap én op mekaar nu we soms na zovele jaren mekaar opnieuw konden ontmoeten.

Een kort verslagje kan niet de sfeer van dit gebeuren weergeven. Misschien wel enkele sfeerbeelden die we u hierna geven, én het woordje van Ronald Sledsens en van Johan Bosmans, voorzitter van de kerkraad.                                                

Francine Bollen

Om onze kerk en zeker onze kerkramen nooit te vergeten maakten wij ‘een gedachtenisprent’! Wie die nog graag zou krijgen en op de dag zelf niet aanwezig was, kan altijd contact opnemen met Francine, we hebben er nog enkele in voorraad.  (francine.bollen@hotmail.com - gsm 0485 18 40 16)

---

Homilie van Ronald Sledsens

Wij kennen dit evangelie zo goed dat we er meteen een cowboy- en indianenverhaal van maken: die Farizeeër is de "bad guy" en die tollenaar de "good guy". Door die vooringenomenheid ontgaat ons waarschijnlijk de clou. Misschien moeten we wat aandachtiger kijken naar die twee jongens. De eerste, de Farizeeër vooraan, is eigenlijk een ideale kerkganger. Laten we eerlijk zijn. Wat is er gezelliger dan bezoekers die vooraan komen zitten in een kerk om samen een gemeenschap te zijn? Bovendien staat er, dat hij van zijn inkomen 10 % schenkt en dat is veel meer dan van hem verwacht werd en alleszins meer dan wat ik geef aan de kerk. Hij onderhoudt met zijn geld de tempel, dus kan het dak worden gerepareerd – zonder dat de Stad hoeft tussen te komen – en het personeel worden betaald. Hij kan er met opgeheven hoofd binnenkomen. De tempel ziet er netjes uit en dat is aan hem te danken. En ook voor de armen, de weduwen en de wezen draagt hij zorg. Kortom, die Farizeeër is een prima kerel.  Gelukkig dat er in de geschiedenis van dit kerkgebouw heel veel Farizeeërs geweest zijn die bijgedragen hebben aan dit gebouw met zijn prachtige kleurrijke glasramen. Gelukkig dat er naast de paters Salesianen heel veel mensen geweest zijn in het tachtigjarig bestaan van deze parochie die begon in een voormalige bakkerij in de Windmolenstraat, heel veel mensen die met eigen kracht en middelen hun schouders hebben gezet onder de uitbouw van deze gemeenschap met liturgie en koorzang, in duizenden momenten van toewijding en nabijheid bij de vreugde en het verdriet van wie hier woonde. Met trots terugblikkend op wat hier gerealiseerd werd, hebben al deze mensen – de vroegere en de huidige – het recht om, net als de Farizeeër, hier vooraan te staan. 

Eigenlijk moeten we minder sympathie hebben voor die man achteraan, die tollenaar. Die kwam aan de kost door mensen af te zetten, door belasting te heffen voor de bezetter, ‘ne zwarte’ zeiden we 80 jaar geleden. Hij verraadt zijn volk, hij perst het uit. Zo moeten we het verhaal begrijpen, anders begrijpen we de clou niet. Er waren twee kerkgangers, niet een verwaande kwast vooraan en een sympathieke tollenaar achteraan, maar een Farizeeër die voorbeeldig was, de droom van elke parochie, geëngageerd in de liturgie, maar ook zijn plichten jegens de gemeenschap vervullend, een man die iedereen recht in de ogen kon kijken. En een ander, een verrader, die de blik van de anderen vermijdt. De sympathie van de joodse toehoorders van Jezus ging evident naar de Farizeeër want hij was meer dan rechtschapen en beter dan de meesten van ons. En toch gaat de voorkeur van God uit naar die tollenaar, zegt Jezus. Dat is de onthutsende clou van het verhaal. En die voorkeur van God is bepaald door het gebed dat de heren uitspreken.

De Farizeeër stond daar met opgeheven hoofd en “bad bij zichzelf”. Het staat er niet voor niks. Er staat niet: hij bad in zichzelf maar hij bad bij zichzelf. M.a.w. hij is zijn eigen godje, hij is helemaal vol van zichzelf, heeft aan zichzelf genoeg. Er is uiteindelijk in zijn hart veel minder ruimte voor God dan voor zijn eigen ego. Hij vergelijkt anderen voortdurend met zichzelf die hij tot maat neemt. Daarom kan die tollenaar er bij hem niet in. Hij wijst hem af. 

De tollenaar daarentegen bidt met gebogen hoofd en weet dat hij de genade van God en van zijn medemensen hard nodig heeft. Hij is niet vol van zichzelf. Bij hem is plaats voor anderen. Gelukkig dat er in de geschiedenis van dit kerkgebouw heel veel Tollenaars geweest zijn die achteraan in deze kerk stilletjes hebben gebeden of een kaarsje hebben gebrand voor andere mensen, bewust van hun eigen fouten en tekortkomingen, maar met hoop op hulp, genezing of uitzicht, niet voor zichzelf maar voor anderen. Met een gebed zoals Jezus Sirach het in de eerste lezing zei “dat doordringt door de wolken heen”.  

Maar dit verhaal vertelt ons nog meer nu dit gebouw ophoudt om parochiekerk te zijn en Sint-Jozef Moretusburg straks ons gemeenschappelijk huis wordt. Dan loert de verleiding om de hoek om, net als de Farizeeër, aan onszelf genoeg te hebben om bij onszelf te zeggen: “Waarom moet dat nu, het zal onze tijd toch wel doen.” Of: “Waarom nu al sluiten als het nog loopt?” Alleen is het niet ‘onze’ tijd, het is Gods tijd waar we samen verantwoordelijk voor zijn.  Juist dat besef, zoals die tollenaar dat had, zegt Jezus, dat we onszelf niet genoeg zijn, verbindt ons met de Geest van God. Een kerk is niet alleen een gebouw, maar een geloofsgemeenschap in Christus, die altijd blijft bestaan, ongeacht de locatie. En het is nu zaak om ons geloof trouw te blijven, ook buiten deze kerkmuren, en niet deze stenen, maar het levende Woord in ons leven te integreren. Het allerheiligste naderen we het dichtst, wanneer wij, als de tollenaar, beseffen dat we anderen en mekaar nodig hebben en zo met de mensen van Sint-Jozef naar elkaar toegroeien. 

Tekst gepubliceerd met toelating van Ronald Sledsens

---

Augustus 2025: belangrijke mededeling aan parochies St Jozef & H. Familie

Beste vrienden van onze kerk van Don Bosco (Heilige Familie - Hoboken)

Er is al lang sprake van dat onze kerk een nieuwe bestemming zou krijgen in het kader van het nieuwe kerkenplan.

Nu is de kogel door de kerk. Er werd ruim overlegd, gewikt en gewogen en eigenlijk zijn wij heel blij met de beslissing van de Karel de Grote Hogeschool om onze kerk aan te kopen.
Het compromis hiervoor is in voorbereiding.

Wij slaan hiermee een bladzijde om … en dat doet pijn! Vele mensen hebben mee gebouwd aan de oprichting van de kerk, hebben financieel bijgedragen, hebben hun steun gegeven voor de glasramen waarop we zo fier zijn. Van 1969 tot nu zijn er zovele kinderen gedoopt, hebben er hun eerste communie of vormsel gedaan. Volwassenen zijn er gehuwd en we hebben hun uitvaart mogen voorgaan. Verenigingen hebben er geleefd, gespeeld, samen gevierd en gebeden. ‘t Was warm in onze gemeenschap ... die nu op een nieuwe, andere manier haar plaats zal moeten vinden.

Bij onze zusterparochie St Jozef ben je in ieder geval van harte welkom!

Over hoe de samenvloeiing van onze beide gemeenschappen al gebeuren, hoor je later nog meer.

De persmededeling van de Karel de Grote Hogeschool over de aankoop van de kerk geven wij hierna mee.

Waar de Salesianen ooit mee aan de basis lagen van de ontwikkeling van onze parochie, zien we nu hoe - in het voetspoor van Don Bosco -onze kerk een nieuwe invulling krijgt: ze blijft voor altijd ten dienste staan voor de ontwikkeling van onze jongeren die hem zo dierbaar waren.​

Onze kerk sluiten zonder meer doen we niet!

Onze vieringen blijven gewoon verder gaan tot in oktober.

Op zondag 26 oktober 2025 gaat onze laatste plechtige viering door: om 10.45 uur wordt het een ‘moment van dankbaarheid’. We willen dank zeggen aan de Heer, aan mekaar, aan zovele medewerkers voor en achter de schermen, aan de Salesianen, voor al wat er sinds 1969 mocht groeien en bloeien in onze kerk.

Op 1 november 2025 om 10.45 uur willen wij dan voor de laatste keer onze over-ledenen gedenken en met hen allen waarvan de uitvaart in de loop van zovele jaren in onze kerk hebben plaats gehad. Daarna zal de kerk onttrokken worden aan de eredienst.

Met weemoed in ons hart zullen wij terugkijken op het voorbije, maar wij zijn dankbaar, voor de nieuwe bestemming die onze kerk gekregen heeft.

​De kerkraad Heilige Familie Hoboken
de PKG – Parochies Sint Jozef en Heilige Familie Hoboken

​​persmededeling KdG

​KdG investeert in duurzame toekomst met aankoop te
herbestemmen kerk van Heilige Familie - Don Bosco Hoboken

De Karel de Grote Hogeschool (KdG) koopt het kerkgebouw van de Heilige Familie aan de Salesianenlaan te Hoboken (Antwerpen). KdG zal dit gebouw in de volgende jaren een nieuwe bestemming geven als leer- en ontmoetingsplek. Het gebouw zal integraal deel uitmaken van het masterplan voor de verdere ontwikkeling van de technologiecampus van KdG. De hogeschool speelt hiermee in op de groeiende studentenaantallen en op duurzame stedelijke ontwikkeling.

“Met het masterplan willen we sterk investeren in onze technologieopleidingen en meer ruimte voorzien voor studenten, docenten en werkveldpartners om elkaar te ontmoeten en samen te werken”, vertelt Loïc De Cannière, voorzitter van de Raad van Bestuur. “De duurzame nieuwbouw die we momenteel al realiseren in de straat is een eerste stap in de herwaardering van onze technologiecampus. De aankoop en herbestemming van het kerkgebouw sluiten hierbij aan.”

De Heilige Familie-kerk in de Salesianenlaan, opgericht in 1944 en beter bekend als de kerk van Don Bosco, dateert in haar huidige ontwerp door Adrien Bressers van 1969 en biedt met haar unieke modernistische architectuur en centrale ligging een inspirerende omgeving voor eigentijds onderwijs. KdG plant een respectvolle renovatie waarin erfgoedelementen, zoals de glas-in-loodramen, bewaard blijven.

“Herbestemming van bestaande gebouwen is de juiste keuze als je inzet op duurzaamheid. We bouwen hier in Hoboken aan een groene technologiecampus, en deze aankoop past perfect binnen die visie. Ook bij de verbouwing zelf zal circulariteit centraal staan”, aldus de voorzitter.

Architectenbureau HUB onderzocht hoe het gebouw optimaal kan worden ingezet voor hogeschoolactiviteiten. Loïc De Cannière: “We staan nog aan het begin van het traject, maar het potentieel is nu alvast groot. We willen onze technologiestudenten laten leren en groeien in een inspirerende en betekenisvolle omgeving.”

“Dit kerkgebouw, dat jarenlang ontmoeting en zingeving faciliteerde, blijft nu op een andere manier mensen verbinden. Daarbij benadrukken we graag dat inclusie voor ons op de eerste plaats komt en dat iedereen welkom is aan KdG, ongeacht religie, afkomst of gender.”