3 koren in een prachtige samenzang: Laudate Laurentius Wielsbeke, Terpischore uit Oostrozebeke en Sint-Cecilia uit Ooigem, bouwden samen aan wat jullie hier in deze viering mochten horen. 3 koren, 3 parochies, die duidelijk tonen waar we als PE naar toe willen: eenheid.
Ook namen 5 nieuwe teamleden vandaag hun engagement op en ik kijk er naar uit om van deze Pastorale Eenheid een godsvruchtige gemeenschap te maken. Annie Vandevoorde, Marleen Pollie, Dominique Van Kerckhoven, Mia Deloddere en Mariska Cabbeke, Proficiat en dank je wel dat jullie deze taak willen opnemen!
Op 1 april 2022 begon ik aan mijn tocht in de kerk. Een aprilvis, leek het wel, en dit kleine visje wist inderdaad van niets... Ik kwam echter al snel in een grote school terecht, met vele ervaren vissen. Ik mocht meezwemmen, kijken en leren. In een kabbelend beekje met af en toe wat stormweer. Gesteund door de hele geloofsgemeenschap in alle parochies en door mijn team, werd ik een steeds grotere vis, zijnde nog steeds middelmatig natuurlijk. Zoveel te leren en ontdekken in deze grote zee!
In april 2023 kwam ik in een stroomversnelling terecht: Bisschop Lode vroeg me, met het op til zijnde pensioen van diaken Kris, om coördinator te worden van onze pastorale eenheid. Eerlijk? Ik dacht niet dat het al tijd was om tegen die stroom op te zwemmen.
Na heel wat nadenken en praten thuis aanvaarde ik niettemin de opdracht. Wederom gesteund, vooral door diaken Kris en diaken Robert, Wim Vervaeck en de andere teamleden, de vele vrijwilligers en nu ook kerkfabrieken, zwom ik naarstig verder. En ik spartelde ook vaak even op het droge. Bruno, Dries, Sem en intussen ook Janne, trokken me steeds weer in het diepe, in de positieve zin dan, want een vis kan nu eenmaal niet zonder de gedragen kracht van water.
En ook die ene oppervis, die goede God, steunt me in alles wat ik doe. Ik mag Hem vragen. Ik wil Hem danken. Ik wil jullie allemaal danken. Om me te aanvaarden, me te helpen en steunen, en me af en toe met voldoende water te omringen.
Ik zwem door, soms wat moeizaam, soms elegant en gestroomlijnd. Maar ik kan het niet alleen. Ik ben ook niet alleen. En ook hier moet ik dank u zeggen.
Dank u wel, familie en vrienden, merci dat jullie ook hier nu weer zijn. Jullie stappen uit jullie comfortzone, ik weet het, maar jullie zijn hier en zijn er sowieso voor mij. En als ik er ben, dan zien jullie nog steeds dezelfde, oprecht jullie Leen. Want ik kan en mag bij jullie helemaal mezelf zijn.
Dank u wel, diaken Kris, voor de ongelofelijk goede opvang en opleiding, ondanks je nakende pensioen. En het grote vertrouwen! Nog steeds sta je me met raad en daad bij en help je waar nodig.
Dank u wel, diaken Robert, om de goede samenwerking en expertise, en wederom, het vertrouwen.
Dank u wel aan Priester Yvan en Priester Marnix, om de liturgie in onze 5 kerken te kunnen blijven garanderen.
Dank jullie wel, leden van het team, om naast mij te willen zwemmen en me bij te staan waar nodig. Ik kan geen enkele zwemwedstrijd aan zonder jullie.
Dank je wel, collega’s, vaak niet lijfelijk aanwezig, maar altijd bereikbaar voor een goede babbel en de nodige hulp.
Dank u wel aan de vele, broodnodige vrijwilligers, om de vele goede werken die jullie doen. Ik ben ongelofelijk dankbaar voor jullie.
Dank u wel, mijn 3 lieve mannen, om mijn gezeur en mijn vele afwezigheid te verdragen. Zonder jullie ben ik niets!
Dank u wel, lieve God, om mij te roepen!
Leen Desmet
Dankwoord van diaken Kris Blondeel:
Zoals deken Henk Laridon liet weten in zijn homilie stond ik gedurende
37 jaar in dienst van de Kerk en de gemeenschap die aan mij werd toevertrouwd door de bisschop. Ik heb gepoogd om die opdracht naar behoren te vervullen. 37 jaar is een lange periode, maar die is veel vlugger voorbij dan je ooit kunt vermoeden. Ik kan vandaag alleen maar dankbaar zijn dat dit mij gegund werd. Dankbaar tegenover zovele mensen die ik heb mogen begeleiden op parochiaal vlak en in de verenigingen waarmee ik verbonden was.
Ik wens de nieuwe coördinator Leen Desmet alle geluk toe om onze plaatselijke parochiegemeenschap verder te leiden en uit te bouwen.
Diaken Kris Blondeel
