Maria in ons midden
Op woensdag 13 augustus vierden bewoners, familie en vrijwilligers van WZC Ter Lembeek samen het hoogfeest van O.L.V. Hemelvaart. Het cafetaria, dat dienstdeed als kapel werd gevuld met vertrouwde Marialiederen als “Liefde gaf U duizend namen” en “Ave Maria”.
In de homilie werd Maria herdacht als moeder die nabij is in vreugde en verdriet, en als voorbeeld van geloof en toevertrouwen aan God. Het werd een warm en hoopvol moment “van samenzijn.”
Een teken van hoop voor ons allen
Op 15 augustus vieren we het hoogfeest van Onze-Lieve-Vrouw Tenhemelopneming. In de volksmond: Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart. Het is een dag die diep geworteld is in ons geloof en onze traditie – en tegelijk een feest dat ons hart raakt, ieder jaar opnieuw.
We geloven dat Maria, de moeder van Jezus, volledig – met ziel en lichaam – is opgenomen in Gods heerlijkheid. Zij is de eerste onder de mensen die ten volle deelt in de verrijzenis van haar Zoon. Wat in haar is gebeurd, is een belofte voor ons allen: dat ook wij, eens, door de dood heen mogen binnengaan in het leven bij God.
Maria is geen verre figuur. Ze is een moeder, een gelovige vrouw, iemand die ‘ja’ heeft gezegd op Gods roepstem, door alle onzekerheid en lijden heen. Ze is nabij aan wie rouwen, wie zich klein voelen, wie bidden in stilte. En op dit feest vieren we haar bekroning: God heeft haar trouw beantwoord met eeuwig leven.
In een tijd waarin het leven soms zwaar is, waarin we afscheid nemen van geliefden of zoeken naar zin, spreekt dit feest woorden van troost en hoop. Maria laat zien: ons leven eindigt niet in de dood. Wie leeft in verbondenheid met God, zal leven in eeuwigheid.
Laten we op 15 augustus dankbaar en hoopvol samenkomen om Maria te eren en om kracht te putten uit haar voorbeeld en haar voorspraak.
Hier zie je de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Halle op de Lindestraat in Wielsbeke, met het Mariabeeld van Jacques Lefèvre uit 1966. Deze eenvoudige doch betekenisvolle voorstelling van Maria met haar Kind past prachtig bij de viering van Hemelvaart, als een teken van hoop, moederlijke zorg en eeuwig leven.”
In onze geloofstraditie vieren we twee grote hemel-gerelateerde feesten: de Hemelvaart van Jezus en de ten hemelopneming van Maria. Ze lijken op elkaar – beide spreken van een overgang naar de hemel – maar verschillen fundamenteel in betekenis en oorsprong.
Jezus’ Hemelvaart, gevierd veertig dagen na Pasen, markeert het moment waarop Christus, na zijn verrijzenis, uit eigen goddelijke kracht terugkeert naar de Vader. Hij laat zijn leerlingen niet in de steek, maar bereidt hen voor op de komst van de Heilige Geest met Pinksteren. Hemelvaart is een essentieel onderdeel van het paasmysterie: de overwinning op zonde en dood is compleet en Jezus regeert vanaf dan in eeuwige heerlijkheid.
Maria’s ten hemelopneming, gevierd op 15 augustus, is een ander verhaal. Maria is geen goddelijke persoon, maar volledig mens zoals wij. Toch kent haar leven een uitzonderlijk einde: volgens ons geloof werd zij na haar aardse leven met lichaam én ziel opgenomen in de hemel. Niet uit eigen kracht, zoals Jezus, maar door Gods genade en liefde.
Waarom is Maria’s ten hemelopneming zo belangrijk?
Het feest van de ten hemelopneming is meer dan een hulde aan Maria. Het is ook een krachtige belofte aan ons allemaal. Maria is de eerste onder de mensen die volledig deelt in Christus’ overwinning. Zij is een voorteken van onze bestemming, een bemoediging voor iedereen die worstelt met vergankelijkheid, ouderdom, ziekte of dood.
Daarom noemen gelovigen Maria soms "de morgenster van de verrijzenis" – ze gaat ons voor als licht in de duisternis. In haar zien we wat God met ons allen voorheeft: een leven dat niet eindigt, maar overgaat in heerlijkheid.
Lourdes: Maria’s belofte op aarde
Deze hemelse hoop krijgt op aarde een bijzonder gezicht in Lourdes, een klein dorpje in Zuid-Frankrijk. Daar verscheen Maria in 1858 meerdere keren aan het eenvoudige meisje Bernadette Soubirous. Tijdens een van de verschijningen antwoordde Maria op Bernadette’s vraag naar haar naam met: "Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis".
Deze titel staat centraal in het geloof over Maria: dat zij vanaf haar conceptie vrij was van erfzonde. Het is precies deze zondeloosheid die in de theologie wordt verbonden met haar ten hemelopneming. Omdat ze volledig met God leefde, was de overgang naar Hem ook totaal – lichaam en ziel.
Lourdes is sindsdien uitgegroeid tot een pelgrimsoord van genezing, bekering en hoop. De duizenden zieken en gebroken mensen die jaarlijks naar Lourdes reizen, tonen de diepe menselijke hunkering naar heling – lichamelijk, emotioneel en spiritueel. Velen beschouwen Lourdes als een plaats waar de aarde de hemel raakt. Zou het daarom zijn dat veel mensen naar Lourdes willen?
Het beeld van Maria dat in de grot van Lourdes prijkt, stelt haar voor met opgeheven handen, richting de hemel. Het is alsof ze ons uitnodigt: kom, volg mij, laat je leven door God aanraken.
De kroning van Maria
Op 15 augustus klinkt de lofzang van Maria, het Magnificat: "Mijn ziel prijst groot de Heer, en mijn geest juicht om God mijn Redder." Deze woorden drukken de essentie van Maria’s leven uit: verwondering, dankbaarheid, geloof en hoop.
Op 22 augustus (precies 7 dagen later) viert de kerk het feest van Maria Koningin (de kroning als koningin van de hemel). De engelen dragen Maria de hemel binnen en ze kronen haar tot hun en onze hemelse Moeder.
De hemel als eindbestemming en uitnodiging
De ten hemelopneming van Maria is geen sprookje of vrome legende. Het is een theologische waarheid, geworteld in de hoop dat het leven niet eindigt in het graf. In Maria zien we de vervulling van de belofte die Christus ons allen deed: dat we geroepen zijn tot het volle leven, in gemeenschap met God.
Maria is niet alleen de moeder van Jezus, maar ook de moeder van ons allen – een vrouw van geloof, moed en volharding. In haar leven herkennen velen een gids, een voorspreekster, en een metgezel op de weg naar onze hemelse thuis.
Zalige hoogdag
Marc M.
