In plaats van in de luie zetel naar de Vlaamse wielerkoersen te kijken kozen ca. 60 “gelijkgezinden”, verdeeld over 3 groepen/3 afstanden, ervoor om op zaterdag 25 februari j.l. vanuit “Egypte” (onze dagelijkse drukte) te wandelen in de “woestijn” (de stilte).
Midden in die woestijn staat ook de berg waar God zich laat ontmoeten. Voor ons was dat de Bolderberg (de Kluis) waar één van de “opstapjes” werd gehouden; een momentje van bezinning gevolgd door een tijdje stilte en rust. In Exodus (19,17-20) is die berg geheel in rook gehuld, is er geluid maar niets te zien. Gelukkig op die zaterdag niet: het was helder weer. Slechts 1 keer viel er een korte hagelbui op ons neer, wellicht de “tranen van de woestijn”.
We hebben geen 40 jaren rondgezworven, ook geen 40 dagen, zelfs geen 40 uren. Maar wat we in die paar uurtjes al stappend hebben gedaan, kunnen we in de 40-dagen-tijd naar Pasen toe nog eens vaker rustig over doen: uit “Egypte” vertrekken, ons doorheen de droogte en leegte van de woestijn worstelen, maar daar ook de weldaad van de stilte ervaren, om vervolgens van de “tranen van de woestijn” te proeven, die uitzuiverend en verhelderend werken en ons helpen keuzes te maken die ons leven terug in het juiste perspectief plaatsen.
