Vrijdag 1 september, in de stromende regen, 13 km. langs de Belgische kant van de Maas, van
Uikhoven naar Maastricht (bij aankomst scheen daar de zon). Zaterdag 2 september, een
zonovergoten dag, terug langs de Nederlandse kant via Borgharen, Itteren en het veertje over de
Maas tussen Geulle en Uikhoven (16 km.).
Er zal wel geen verband zijn tussen het weer en de kant van de Maas waar we liepen. Het gezegde
klopt in ieder geval: na regen komt zonneschijn.
Het keerpunt en overnachtingsplaats was het klooster van de Zusters “Onder de Bogen” in hartje-
Maastricht, het moederhuis van de Liefdezusters van de H. Carolus Borromeüs. Een congregatie die
in 1837 in Maastricht gesticht werd door de uit Leut (Maasmechelen) afkomstige Elisabeth Gruyters.
En ook nu werden wij gastvrij ontvangen door iemand uit Leut: zuster Mariani, een Indonesische
zuster van deze congregatie die al vele decennia in een kleine gemeenschap in Leut woont. Zij had
speciaal voor deze doorweekte groep pelgrims een lekkere nasi-goreng gemaakt.
In onze rugzakken zat, behalve een bodem regenwater, ook de Schat van ons Geloof. Het thema van
deze 2-daagse, maar ook van het nieuwe pastorale werkjaar van het dekenaat Genk. Een schat in de
betekenis zoals Petrus zei tegen de verlamde bedelaar: “Zilver en goud bezit ik niet, maar wat ik heb,
dat geef ik u.”
Het wordt tijd om de Schat van ons Geloof te herontdekken, te verdiepen en aan te reiken. Bij weer
of geen-weer, altijd weer.
©Bart van Gruisen
