In vrijheid met ons leven antwoord geven op Gods liefde

Een bezoeker die naast de bisschop zat merkte op dat zoiets vandaag toch niet meer werkt. Hedendaagse mensen laten zich niet meer bijeendrijven zoals die schapen. Dat zette mgr Hoogmartens aan het denken.

Is dat niet wat Jezus precies bedoelde? Ons geloof laat zich niet vangen in rigide regels en wetten. We zijn geroepen om in vrijheid met ons leven antwoord te geven op Gods liefde.

De herder geeft mateloos veel om elk van zijn honderd schapen en dus gaat hij op zoek naar dat ene schaap dat verloren is. Zo’n verhaal is een ‘parabool’ van Gods handelen: Hij zoekt naar elke mens zoals de herder naar dat ene schaap, “totdat Hij het vindt”. De herder is niet te houden. Hij verdraagt niet dat het schaap in de eenzaamheid en in de wildernis terecht komt. Hij is geïnteresseerd in elke mens en dus niet onverschillig (zie de catechese van aartsbisschop Jozef De Kesel). En eenmaal gevonden, draagt hij het schaap. Dan kan dat ene schaap dat verdwaald was terug thuiskomen bij de anderen, in de gemeenschap.  

Sandra: Vorig jaar voelde ik mij door omstandigheden echt verloren. Ik startte toen het Samuëlproject. Daarin engageer je je om elke dag een half uur te bidden en te mediteren met de Schrift. Je krijgt ook een begeleider toegewezen en komt regelmatig samen met andere deelnemers. Toen heb ik echt ervaren dat God mij zoekt en niet loslaat.

Tim: Onlangs las ik in een interview met paus Franciscus dat hij regelmatig voor een kruisbeeld gaat zitten, niets zegt en zich gewoon door Christus laat aankijken. Dat probeer ik nu ook regelmatig te doen. Het is heel eenvoudig. Ik voel dan echt zijn aanwezigheid. Daarnaast leerde ik vorige week in het voorbereidingsprogramma van een priester dat een eenvoudig schietgebedje ook echt helpt:

Heer Jezus Christus, zoon van de levende God, ontferm U over mij, arme zondaar.

Sandra: In die moeilijke periode heb ik ook een bijzondere ervaring gehad in een verzoeningsgesprek. De priester raadde me aan om een grote steen van een berg te smijten. De opluchting die ik toen voelde, gaf me nieuwe levenskracht.

Tim: Soms is het niet gemakkelijk om de stap te zetten naar het sacrament van de verzoening. Je moet toegeven dat je God verdriet hebt gedaan, je van hem hebt afge-zonde-rd. Dan maakt het ook niet uit wie de concrete priester is. Het is God zelf die ons door hem nabijkomt.    

De bisschop nodigde de jongeren uit tot het sacrament van de verzoening. In een serene sfeer konden ze een priester opzoeken, terwijl er in de kerk liederen werden gezongen. Nadien werd vreugdevol eucharistie gevierd in grote dankbaarheid voor de barmhartigheid van God. Mgr Philip Dickmans, afkomstig uit Limburg en bisschop in Brazilië, hield de homilie.

Wat heb jij te bieden? vroeg hij aan de jongeren. Eén klein talent volstaat. Geef het door en je zal zoveel ontvangen.

Ondanks de regen trokken de jongeren vervolgens vol van vreugde de stad in om paus Franciscus een hartelijk welkom te geven.