Mgr. De Kesel tot jongeren in Krakau: God is niet onverschillig | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Verse Vis

Verse Vis

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • www.krakau2016.be

Mgr. De Kesel tot jongeren in Krakau: God is niet onverschillig

icon-icon-artikel
Gepubliceerd op woensdag 27 juli 2016 - 15:38
Afdrukken
Aartsbisschop De Kesel gaf op woensdag 27 juli de eerste catechese voor de meer dan 300 Vlaamse deelnemers aan de Wereldjongerendagen in Krakau.

In honderden kerken in Krakau geven bisschoppen tijdens de Wereldjongerendagen in de voormiddag een catechese vanuit dezelfde Bijbeltekst. Voor de eerste catechese was dat uit het vierde hoofdstuk van het evangelie van Lucas de passage waarin Jezus bij het begin van zijn openbaar optreden het woord neemt in de synagoge van Nazaret.     

Uiteraard gingen de eerste zinnen van de catechese van aartsbisschop Jozef De Kesel over de gijzeling en de laffe moord de dag voordien in een kerk nabij Rouen.

Tegenover zo'n zinloos geweld sta je machteloos en sprakeloos. Als het de bedoeling is de samenleving te ontwrichten en groepen mensen tegenover elkaar te zetten, dan geven hier op deze Wereldjongerendagen een krachtig antwoord. Nu meer dan ooit moeten mensen elkaar opzoeken over akle grenzen heen en tonen dat vredevol samenleven in respect voor elkaar wel degelijk mogelijk is.

Hij riep de jongeren op om niet onverschillig of zelfgenoegzaam te zijn, maar om te kiezen voor een leven dat openstaat voor God en dus ook voor de wereld en de mensen.

Hieronder lees je de volledige tekst van zijn catechese.     

(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche

Onverschilligheid

Paus Franciscus ziet onverschilligheid als de grote dreiging voor de mens en de mensheid vandaag. 

  • Dat is allereerst zo op het individuele vlak. Individualisme en zelfontplooiing zijn absolute waarden. Het zijn ook waarden, maar als ze verabsoluteerd worden, sluiten ze me af van de anderen. Ik word onverschillig. Ze maken me eenzaam. En uiteindelijk verlies ik zin en perspectief. Wat mij echt gelukkig maakt, is wat ik kan betekenen voor anderen.
     
  • Maar het is ook zo op het maatschappelijke vlak. Paus Franciscus komt uit Latijns-Amerika. Hij is zeer begaan met de problematiek van de wereldwijde armoede die aan de bron ligt van vele conflicten. Ook de vluchtelingenproblematiek waarmee de rijke wereld vandaag geconfronteerd wordt, houdt hm sterk bezig. Het eerste bezoek van de paus buiten Rome was: Lampedusa, het Italiaanse eiland in de Middellandse Zee waar duizenden migranten toestromen als ze al de overkant halen.
     
  • Maar onverschilligheid is niet alleen een morele categorie. Dat wil zeggen niet alleen iets dat zich afspeelt tussen mensen.

Voor paus Franciscus is de waarschuwing voor onverschilligheid ook een religieuze boodschap. Het heeft voor hem alles te maken met het hart van het evangelie: God is geen onverschillige God. Hij is barmhartig: wat mensen meemaken of doen gaat hem ter harte. Dáárom mogen mensen niet onverschillig zijn tegenover elkaar.

God is niet onverschillig 

In de religieuze wereld van de Oudheid waarin ook Israël leefde, was het geloof in de goden vanzelfsprekend. Die goden zijn zo grillig en divers als de ongrijpbare werkelijkheid zelf. Alles wat mensen overstijgt en waarvan ze vitaal afhankelijk zijn, wordt vergoddelijkt. Het zijn de kosmische machten, maar ook de duistere machten in mezelf. Zoals het licht in de Egyptische godsdienst, of de kosmische wereld van de hemellichamen in Babylonië, of vruchtbaarheid en seksualiteit in Kanaän of de macht van de farao.

Deze goden zijn onverschillig: mensen interesseren hen niet. Wat mensen overkomt, gaat hen niet aan. Ze willen alleen geëerd worden. Daarom is er het offerritueel. De goden moeten gunstig gestemd worden opdat ze zich niet keren tegen de mensen. Maar denken dat die goden in relatie willen treden met ons of ons willen liefhebben: dat is je reinste onzin! Het zijn anonieme krachten.

Hoe anders is de Schrift: het verhaal van God met zijn volk. Het is een lange geschiedenis van wel en wee waarin stilaan duidelijk wordt wie God is.

Eén verhaal, één gebeurtenis blijft in die lange geschiedenis toonaangevend tot op vandaag: het verhaal van de uittocht en van de Paasnacht, van de bevrijding van een groep mensen uit de slavernij van Egypte. In een ontmoeting met Mozes openbaart God zich als een betrokken God: "Ik heb de ellende van mijn volk gezien, de jammerklachten over zijn onderdrukkers gehoord; Ik ken hun lijden. Ik daal af om hen te bevrijden."  "Hoe is uw Naam?" vraagt Mozes. Het antwoord luidt: "Ik ben die is. Ik zal er zijn"  (Ex 3).

JHWH is anders dan de goden. Hij is uniek. Niet alleen numeriek (er is maar één God), maar ook kwalitatief. Hij is geen arbitraire almacht, geen onverschillige God. Maar een God die relatie aangaat met de mens en met hem het leven wil delen. Het is een God die gekend en bemind wil worden en die zelf wil kennen en beminnen.

Zo kunnen we deze belangrijke tekst uit de Schrift begrijpen: "Luister Israël! De Heer onze God, de Heer is de Enige. U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel  uw ziel en met al uw krachten"  (Dt 6,4). Maar dan ook omgekeerd: als je die God wil liefhebben dan niet zozeer door offers om Hem gunstig te stemmen: "Ik wil liever barmhartigheid dan offers" (Mt 12,7). Jezus zal, zoals de Schriftgeleerden voor Hem, aan Dt 6,4 toevoegen: "Je zult je naaste liefhebben als jezelf" (Lv 19,18). Nog later in 1 Joh 4,20 zegt Jezus: "Als iemand zegt dat hij God liefheeft maar zijn broeder haat, is hij een leugenaar." 

(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche

Het experiment van God: een volk

Daarom heeft God een volk geroepen en verzameld, altijd weer opnieuw tot op vandaag. Om het leven met Hem te delen. Om door Hem gekend en bemind te zijn. En om barmhartig met elkaar om te gaan en elkaar niet te behandelen zoals zij in Egypte werden behandeld. Het is een lange geschiedenis geworden van vallen en opstaan, van trouw en ontrouw. Altijd weer het terugvallen in het geloof aan de andere goden. Altijd weer de onbarmhartigheid tegenover elkaar.

En altijd weer de oproep van de profeten tot bekering. Harde woorden soms, maar altijd met de zekerheid dat God trouw blijft en altijd weer wil herbeginnen en vergeven. Ook in het donkerste uur als alles lijkt voorbij te zijn en mislukt.

Dat donkerste uur is de ballingschap. Wanneer het volk naar Babel is gedeporteerd en er niets meer overschiet. En ook dan, daar in Babel, zijn er weer profeten die het woord nemen: Ezechiël en profeten in he spoor van Jesaja. En van de 'derde Jesaja' zijn de woorden bewaard die Jezus citeert in de synagoge van Nazaret:

"De geest van de Heer rust op mij, want Hij heeft me gezalfd. Hij heeft me gezonden om aan de armen de blijde boodschap (het evangelie) te brengen, om gebroken harten te verbinden, om gevangenen vrijlating te melden en aan blinden het licht in hun ogen, om verdrukten in vrijheid te laten gaan, en een jaar van genade af te kondigen van de Heer" (Js 61, 1-2).

Jezus in Nazaret (Lc 4)

Na zijn verblijf in de woestijn gaat Jezus op de Sabbat naar de synagoge en leest hij deze tekst voor. In deze oude woorden begrijpt hij zijn zending. Opnieuw gaat het om Gods groot experiment met zijn volk. Wanneer een Schriftgeleerde Hem vraagt: wat is het grootste gebod? Waar gaat het eigenlijk om? Dan antwoordt Jezus met verwijzing naar het 'dubbelgebod': God beminnen en je naaste als jezelf.

Dat dubbelgebod van de liefde staat bijvoorbeeld op de joodse synagoge in Brussel. Dat heeft me toen ik hulpbisschop was in Brussel telkens getroffen bij elk bezoek aan de synagoge en de joodse gemeenschap. Het is de kern van Oud en Nieuw Testament.  

Dat is het wat Jezus voor ogen staat: dat we op Hem, die het tegendeel is van de onverschilligheid, toch niet zouden antwoorden met onverschilligheid. Dat, als God zo barmhartig met ons omgaat, we toch niet onbarmhartig en hooghartig zouden zijn voor onze medemens. Het evangelie is niet een godsdienst naast het leven en naast de samenleving. Het wil juist het leven én de samenleving van binnenuit veranderen naar Gods bedoelingen.

Het is de kortst mogelijke homilie: "Dit woord dat ge zojuist hebt gehoord, is nu in vervulling gegaan."  En alle nadruk ligt juist op dit nù, vandaag.

Dat is de grondovertuiging van Jezus: dat Gods koninkrijk nu, met Hem doordringt en werkelijkheid wordt. Niet vroeger, ooit wel eens, niet morgen of op het einde van de wereld, maar nu!  En dat dit Koninkrijk heel concreet is: war mensen zich gewonnen geven voor dit experiment van God met deze wereld en er op ingaan.

Oproep

Je kunt twee wegen gaan: de weg van de onverschilligheid, aan jezelf genoeg. Maar dat maakt je eenzaam en uiteindelijk zonder perspectief. Ofwel wil je echt van je leven iets maken en loskomen van wat alleen maar je eigen belangen dient. Loskomen van waarin je zelf gevangen zit en open komen voor het andere dan alleen jezelf.

Die tweede weg betekent allereerst open komen voor God. Het geloof maakt je niet onvrij. Integendeel: het betekent radicale openheid. Er is een God. Geen onverschillige, anonieme kracht. Een God die het leven heeft geschonken met en het met jou wil delen. Het is die relatie die je leven zin geeft: niet een zin die je zelf moet zoeken, maar een die je ontvant. Die je ruimte geeft en adem en toekomst.

Open voor God betekent meteen ook open voor de wereld en voor de mensen. Kortom, voor Gods project en experiment met deze wereld. De relatie met God maakt van ons solidaire mensen, mensen die niet onverschillig zijn, zich engageren. Die zich niet hoger achter dan anderen, maar mild en vergevend, vol respect.

Lees hier de impressie van Emilie over de catechese van mgr De Kesel

    

Mgr De Kesel ontvangt het welkomstbrood van de gastparochie
(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche - groepsgesprekken
(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche - groepsgesprekken
(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche - groepsgesprekken
(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche - eucharistieviering
(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche - groepsgesprekken
(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche
(c) IJD - Foto: Koen Van den Bossche - Parochiekerk
Vorige Volgende

Gepubliceerd door

Verse Vis

Meer

Wereldkerk
Artikel
Wereldjongerendagen
catechese

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Bisschoppenconferentie van België © IPID
readmore

'We moeten de moed vinden om rechtsomkeer te maken'

icon-icon-persbericht
Bisschoppenconferentie van België © IPID
readmore

Bisschoppen betuigen deelneming bij overlijden van Benedictus XVI

icon-icon-persbericht
Paus Franciscus met de emeritus paus Benedictus XVI © Vatican Media
readmore

Bisschoppen roepen op te bidden voor emeritus paus Benedictus XVI

icon-icon-persbericht

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook