"Oog voor talenten van elk kind"
Als directeur van internaat Kinderland in Kortrijk houdt zuster van Don Bosco Hilde Huysentruyt mee het charisma van de heilige Don Bosco levendig.
In januari vormt Don Bosco de centrale figuur in de onthaalruimte. © Liselotte Anckaert
Dat Hilde Huysentruyt soms ‘de mama Margherita van het internaat Kinderland’ in Kortrijk wordt genoemd, heeft niets te maken met de traditionele Italiaanse maaltijd van maandag laatst ter gelegenheid van de feestdag van de negentiende-eeuwse priester en opvoeder Don Giovanni Bosco. Het verwijst naar hoe de zuster van Don Bosco haar rol als directeur van het internaat invult. Net als de moeder van de Italiaanse priester heeft ze de gave kinderen op hun gemak te stellen en een warm thuisgevoel te geven. „Nu de negendaagse noveen ter ere van Don Bosco achter de rug is, wordt het opnieuw wat rustiger”, haalt de 56-jarige zuster opgelucht adem. „Hoewel ik als directeur en als provinciaal econoom van de zusters van Don Bosco altijd wel weet wat gedaan.”
Als religieuze heeft u ook vandaag, op 2 februari, Dag van het Godgewijde Leven, reden om te vieren. Hoe ontdekte u uw roeping?
Ik vermoed dat ik altijd al gevoelig was voor het religieuze. Dat ik ook een roeping had, ontdekte ik pas gaandeweg. De zusters van Don Bosco leerde ik kennen toen ik er op mijn zestiende meehielp bij de speelpleinwerking. Toen al was ik onder de indruk van hun inzet. Pas vijf jaar later klopte ik opnieuw bij hen aan en sprak ik mijn religieus verlangen voor het eerst echt uit. Ik werd er met open armen ontvangen. Dankzij de zusters kon ik in Rome psychologie studeren, met de bedoeling aan de slag te gaan in het Centrum voor Kind en Gezinsondersteuning, die op dezelfde campus als het internaat gelegen is. Dat pakte echter anders uit.
In het najaar woonde u in Rome het 24ste algemeen kapittel van de zusters van Don Bosco bij. Welke boodschap had de paus?
Het zag er even naar uit dat we paus Franciscus niet zouden ontmoeten, maar gelukkig kon hij de leden van het Instituut van de Dochters van Maria Hulp der Christenen, zoals onze congregatie officieel heet, alsnog toespreken. Het werd een heuglijke bijeenkomst waarin hij ons opriep het charisma van Don Bosco te blijven uitdragen.
Tijdens het kapittel werden we als vertegenwoordigers uit maar liefst 98 landen wereldwijd uitgedaagd na te denken over de toekomst. Zo staat het uitwerken van een ecologisch stappenplan voor de komende jaren momenteel op de agenda. Ook de solidariteit met armen blijft een belangrijk aandachtspunt.
Hoe houdt u het charisma van Don Bosco levendig?
Alles heeft te maken met de manier waarop we als medewerkers omgaan met de ons toevertrouwde kinderen en jongeren. Don Bosco creëerde een klimaat waarin jongeren zich veilig voelden en konden ontplooien. Ook wij streven ernaar kinderen zoveel mogelijk in hun waarde te laten. Indien nodig komen we op voor hen en helpen we hen uit het moeras te tillen. Het komt erop aan de talenten van ieder kind te zien en te stimuleren. „Kun je niet fluiten, dan kun je misschien wel een vriend zijn voor iemand”, zo leren we van Don Bosco. Hij hield onvoorwaardelijk van ieder kind en elke jongere.
U spreekt over ‘medewerkers’. Is dat een bewuste keuze?
Zeker en vast. Van bij het begin omringde Don Bosco zich met mannen en vrouwen die hij zijn ‘medewerkers’ noemde. Ook wij maken geen onderscheid en waken erover dat iedereen, ongeacht de functie die hij of zij uitoefent, dezelfde vorming krijgt. De afgelopen weken waren op dat vlak intens. In elke leefgroep werd stilgestaan bij verhalen van en over Don Bosco. Vanuit de overkoepelende vormingsdienst werden daartoe recentelijk nieuwe bundels uitgewerkt. Ook door het jaar heen houden we zijn geest levendig. Zo bestaat in de hele Don Boscowereld de gewoonte van het avondwoordje. Ook bij ons in het internaat wordt ’s avonds in de groep of bij een kind persoonlijk stilgestaan bij de dag en proberen we vóór het slapengaan af te sluiten met een bemoedigend woord. De Jeugddienst Don Bosco verdeelt nu ook op geregelde tijdstippen posters waarbij een wordt ondersteund met een pakkend beeld.
"Don Bosco creëerde een klimaat waarin jongeren zich veilig voelden"
Vorig jaar werkte u mee aan een ‘Godly Play’ verhaal over Don Bosco. Wat houdt dat precies in?
Godly Play is een speelse methode van geloofsinitiatie gebaseerd op de kracht van verhalen uit de Bijbel zowel als uit bijvoorbeeld heiligenlevens. Inmiddels werden door Don Bosco Vorming & Animatie al meer dan dertig vertellers opgeleid en worden er geregeld Godly Play verhalen verteld in scholen, internaten, parochies, gemeenschappen en andere huizen van Don Bosco in Vlaanderen. In Kortrijk werd de voormalige kapel van het internaat omgebouwd tot een Godly Play ruimte. Het is een dankbare plek om even stil te vallen met kinderen. Ik hoop dat ze in de toekomst ook kan dienstdoen voor een traject met gezinnen die zich voorbereiden op een eerste communie. Uiteraard met Don Bosco als tochtgenoot.
Bijdrage van Liselotte Anckaert in Kerk & Leven 2 februari 2022
