Wij hebben u nodig! Gastgezinnen gezocht!
2M2 = 1 jongere bij u thuis.
Zo klonk de oproep die we in 2008 richtten tot de mensen van de federatie Alsemberg. Waarom? Omdat toen van 29 december 2008 tot 2 januari 2009 40.000 jongeren naar Brussel gingen komen voor de jaarlijkse Pelgrimage van vertrouwen ingericht door de broeders van Taizé. Vier enthousiaste mensen, Roger en Anne Butaye, Siene Verhelst en Rita Vandeperre hebben het toen aangedurfd om met dit initiatief mee te doen, naar voorbereidende vergaderingen te gaan, te organiseren en vooral..... om gastgezinnen te zoeken. De oproep werd overal verspreid zelfs in Buurten (infoblad voor Rode).
Respons in Rode
En het lukte: 33 gezinnen gingen in op de oproep en dus vonden 75 jongeren uit Europa onderdak en vriendschap bij de bewoners. Dit gebeurde ook in 200 parochies in en rond Brussel en tot in Gent en Antwerpen. En op de eerste dag kwamen ze dan aan in het station van Rode (soms na een nacht busreis richting Brussel) waar het eerste onthaal en grote panelen in verschillende talen hen verwelkomde, dan naar de pastorie voor verder onthaal door vrijwilligers en toewijzing aan de gastgezinnen. Natuurlijk was het even wennen aan elkaar maar het ijs was snel gebroken. Sommige gastgezinnen reden tweemaal daags over en weer naar het station want dat lag voor de meesten niet bij de deur.
In de voormiddag gingen de activiteiten door in de gastkerk van Sint-Genesius Rode. Daar stond een mooi Taizékruis en versiering met doeken en lichtjes. In de namiddag trokken de jongeren met de trein naar Brussel Expo voor workshops, gebedsmomenten en ontmoetingen.
Op Oudejaarsavond werd een landenfeest georganiseerd in de kerk waar we ook pastoor Jan Baert mochten verwelkomen. In een parochiebladartikel van toen lezen we dit getuigenis van een gastgezin: “De week met de Taizéjongeren was voor ons de mooiste week van 2008”. In de kranten volgende getuigenissen: “We deden mee uit sympathie en overtuiging, we hebben plaats genoeg”. “We stelden ons kandidaat als gastgezin, vooral onze drie zonen zijn enthousiast. Het zal wat leven in huis brengen”. Vergeten we ook niet dat Bernard Geeraert zaliger toen een DVD gemaakt heeft met foto’s van de activiteiten in Rode, een mooi herinnering. Terloops gezegd, een paar gastgezinnen hebben nog contact met hun jongeren van toen.
Wat is Taizé?
In Knack van 5 november 2008 schreef M. Verleyen:
“Maar wat is Taizé? Een fenomeen! Alleen al de geschiedenis. In 1940 komt de 25-jarige protestantse Zwitser Roger Schutz aan in Bourgondië. Hij wil in het afgelegen Taizé een gemeenschap beginnen. In juli 1940 wordt Frankrijk opgedeeld in twee delen: bezet Frankrijk en het met de nazi’s collaborerende Vichyregime. Taizé ligt vlak bij de demarcatielijn. Schutz begint met de opvang van onderduikers en Joden. Eind 1942 bezetten de nazi’s ook het Vichydeel. Schutz gaat terug naar Zwitserland. Na de oorlog wordt het huis een opvangplaats voor kinderen die hun ouders in de oorlog verloren. Maar elke zondag komen ook Duitse krijgsgevangenen uit een naburig kamp. Slachtoffers en daders samen? Het kan.
In 1949 ontstaat rond Schutz de gemeenschap van Taizé, een groep mannen die beslissen samen te leven, in celibaat en zonder veel geld. Alles wat ze bezitten verdienen ze zelf, giften zijn uitgesloten. Vandaag zijn er een honderdtal broeders, protestanten en katholieken door elkaar want godsdienst kan verdelen maar ook verenigen. Eén ding verandert nooit. Schutz verzette zich tegen het idee dat rond hem en rond Taizé een beweging zou ontstaan, een soort nieuwe kerk. De jongeren die er gaan, blijven er één week kamperen, koken, schoonmaken en praten. De enige regels: op de heuvel blijven en drie keer per dag deelnemen aan de gebedsdiensten, met korte lezing uit de Bijbel, typische Taizégezangen en vooral veel stilte. Bidden is hier herleid tot een festival van stilte. De jongeren komen van overal, gelovig of niet. Eén ding is zeker: wie het meemaakte, vergeet het nooit. Het hele idee achter de ontmoetingen in Taizé is dat mensen die elkaar leren kennen elkaar ook leren vertrouwen. Zo ontstond langzaam de ‘pelgrimage van vertrouwen’ met als orgelpunt een grote ontmoeting op het einde van het jaar ergens in een stad en dit jaar is dat Brussel.”
Dragers van vrede worden
In januari 2009 schreef Broeder Aloïs van Taizé in zijn dankwoord:”...Gastvrijheid is een daad waardoor allen, zeer eenvoudig, dragers kunnen worden van vrede in de samenleving... Ook zij die van ver gekomen zijn, hebben ontdekt dat het mogelijk is om, zelfs met twee of drie, samen te bidden, te zoeken naar het vertrouwen in God. Hoewel de horizon voor velen donker wordt, was het belangrijk dat deze duizenden jongeren samenkwamen om de hoop opnieuw uit te spreken die hen bezielt in hun persoonlijk leven, de samenleving, de wereld. Een nieuw broederschap onder de mensen kan ontstaan. Een nieuwe solidariteit kan het leven in onze gemeenschappen vernieuwen”.
Vruchten na tien jaar werking in Rode
Op het einde van 2018 was de 41ste oecumenische ontmoeting in Madrid met als thema: “Geen Europa zonder ontmoeting”. Weer trokken tienduizenden jongeren er naartoe, ook uit België. In januari 2019 zal de gemeenschap van Taizé in Panama ‘een stilteplek’ organiseren tijdens de Wereldjongerendagen.
Wij hier in de streek hebben toen in 2008 wel gastgezinnen gevonden. Het was moeilijker jongeren te bereiken voor wie dit eigenlijk bedoeld was. En toch is uit die grote gebeurtenis toen hier ter plaatse de maandelijkse Taizéviering ontstaan in de kerk van Rode met volwassenen en dit al 10 jaar. Een belangrijk gebedsmoment dat we graag willen behouden en waarop u telkens welkom bent.
Uitnodiging
Op maandag 28 januari 2019 bent u allen uitgenodigd voor een feestelijke Taizéviering in de kerk van Rode om 19.30 uur gevolgd door kleine receptie. Hartelijk welkom.
Rita Vandeperre