Verbondenheid
Met Allerheiligen en Allerzielen breken weer de dagen aan waarop de donkerte het haalt op het licht. We houden daar niet van, want we hebben allen nood aan licht en uitzicht. Maar die dagen dwingen ons misschien even uit de sneltrein van het leven met zijn jacht en drukte te stappen en stil te staan bij de kern van alles. Die kern is dat we verbonden willen zijn. We zijn mensen van verbondenheid. Alles wat die verbondenheid doorkruist, zoals ziekte en dood, schudt ons bestaan door elkaar.
Gemis
Scherper ervaren we deze dagen dus het gemis van bepaalde mensen: een man, een vrouw, een ouder, een kind, een vriend, een gezel, gewoon een fijne medemens die we graag hadden. Ze zijn er niet meer, ons plots ontnomen of na een lange ziekte van ons heengegaan. Hun dood zette ons leven op z’n kop. Soms bracht hij vrede als leven geen leven meer was maar enkel pijn. Wat blijft is de niet te vervangen lege plaats, maar ook dankbaarheid om wie hij of zij was.
Leven ondanks de dood
Die dankbaarheid mag gaandeweg de pijn van het gemis verzachten en ons gevoelig maken voor een ander perspectief. Een perspectief dat sterker is dan alleen maar zeggen: de dood is een point final, punt uit. Dat andere perspectief biedt ons het feest van Allerheiligen. Het vertelt ons dat er leven is ondanks de dood. Wat we in ons leven voor elkaar doen en betekenen, is niet zomaar over en voorbij. Het vindt een antwoord in God. Hij die ons het leven gaf, zal het weer opnemen en bergen in zijn schoot. In God is er toekomst.
Heiligen
Die toekomst is geen verre toekomst. Ze wordt al een beetje waar in hen die op een bijzondere wijze van Gods goedheid getuigen. Ze worden genoemd in de zaligsprekingen van het evangelie: de mensen die open van geest zijn, zij die troosten of vergeving weten te schenken, de vredebrengers, zij die samen brengen in plaats van te scheiden. Wij noemen ze heiligen, hele mensen. Uit de brokstukken van het bestaan zijn ze gegroeid tot mensen uit één stuk. Er is niets wereldvreemds aan zo heilig zijn: het is je geven, dag in dag uit aan hen die je nodig hebben, wie het ook is … Heilig zijn is heel concreet. Het is een weg die te gaan is, voor ieder van ons, meer dan we denken. We zijn dankbaar voor hen die ons op die weg zijn voorgegaan. We weten hen geborgen in Gods liefde. En van daar moedigen zij ons om zelf die weg te gaan.
Allerheiligen is daarom ons aller feest.
Zalige hoogdag.
