Allerheiligen, een feest en een dag waarop we onszelf mogen feliciteren. Het is onze feestdag, het is de dag waarop wij vieren dat wij allen geroepen zijn om heilige, dat wil zeggen hele, volkomen mensen te zijn. We zijn dat nog niet, niemand van ons wil zichzelf ‘een heilige’ noemen. Maar wij zijn wel geroepen om het te worden, en dat in het spoor van hen die nu al leven bij God. Wij zijn op weg naar het moment waarop we ‘hele’ mensen zullen zijn. Alleen God kan ons die heelwording, die heiliging schenken. Bij Hem mogen wij de voltooiing van ons leven verwachten. Hoe en wat dat zal zijn, weet niemand. De Bijbel zegt hierover: het is een nieuwe schepping, wij zullen herschapen worden tot nieuwe mensen, genezen van alle pijn en onvolkomenheid. Dat is een ‘zalig’ geloof. Maar het is ook een fragiel, kwetsbaar geloof. Wat we niet in dit leven als gerealiseerd zien, wat we ons niet kunnen voorstellen, is altijd moeilijk. Het zou ook berusting, vlucht uit deze wereld kunnen meebrengen. Maar dat is het niet en mag het niet zijn. Het geloof in de nieuwe hemel en nieuwe aarde is een hoop, een verwachting die we mogen koesteren vanuit het geloof dat God ons allen wil voltooien. Het is een geloof dat ons gaande mag houden, met alle strijd en inzet van dien, met alle vragen ook en twijfels.
Het feest van Allerheiligen richt daarom vooral de aandacht op hen die deze strijd en inzet belichaamd hebben, en ook het lijden dat er misschien het gevolg van geweest is. Jezus noemt ze in de zaligsprekingen van het evangelie ‘zalig’. Zalig, gefeliciteerd! Zalig omdat je weg van dat geloof wilt gaan en er ook wilt naar leven, zegt Jezus. Zalig, dat betekent ‘op de goede weg’. Op de goede weg ben je als je arm voor God staat, dat wil zeggen met lege handen, niet vol van jezelf maar bereid om alles te krijgen van Hem en van daaruit ook te willen geven aan anderen. Zalig, op de goede weg ben je, als je mild en barmhartig bent, als mensen bij jou terechtkunnen, bevestiging en aanmoediging ondervinden. Zalig, op de goede weg ben je, als je een mens van vrede bent in je woorden en daden, als je bruggen bouwt en mensen verbindt met elkaar. Zalig, als je bereid bent daarom soms onbegrip en zelfs smaad te ondergaan. Laat je niet ontmoedigen, maar ga de weg die leidt naar God, naar leven in zijn heiligheid en volkomenheid.
Op Allerheiligen vieren wij ook dankbaar het feest van hen die ons op die goede weg zijn voorgegaan. De heiligen met namen als Clara en Franciscus, Damiaan en Theresia, Romero en zovele anderen. Maar ook de talloze ongekende heiligen, de mensen die gewoon goed en dienstbaar geleefd hebben, de vele moeders en vaders, mensen dichtbij en veraf in de tijd, zovelen die we nu soms nog hard missen maar die ons vanuit Gods hemel de goede weg blijven toewensen. Samen vormen ze een grote menigte die niemand tellen kan, zegt het Boek van de Openbaring. Het is een eindeloze stoet onderweg naar hetzelfde doel, naar leven in de onbegrensde liefde van God. Dat feest - hun feest en ons feest - vieren wij. Morgen een zalige hoogdag toegewenst!
(jh)
