Een tocht die we jaarlijks aanvatten, maar die steeds een hernieuwde oproep inhoudt om ons te bekeren – om te keren! – naar wat het evangelie van ons vraagt. Maar laten we die tocht stapsgewijs ondernemen.
We starten op Aswoensdag met het opleggen van het askruisje.
Dat nodigt uit om op zoek te gaan naar het vuur onder de as en naar de vreugde van het evangelie. Die zit vaak verstopt onder de zorgen van alledag. Als we die vreugde opnieuw willen ontdekken is het een kracht om ons te bevrijden van overtollige lasten waarmee we ons leven bezwaren. Pasen is het feest van doorbraak en bevrijding, van leven dat ons van Godswege beloofd is.
Op Aswoensdag om een askruisje gaan is een aloude traditie. De as van dit kruisje is gemaakt van de palmtakjes uit een vorig jaar.
De as wordt gezegend en herinnert er ons aan dat we sterfelijk zijn, 'tot as zullen weerkeren'. Daarnaast is as een symbool voor vruchtbaarheid en reiniging. Om te tonen dat ze bereid waren aan de veertigdaagse woestijntocht te beginnen, lieten christenen vanouds hun hoofden met as bestrooien. Dit gebruik verklaart meteen de naam ‘Aswoensdag’. Later werd dit ritueel vereenvoudigd tot het krijgen van een askruisje of het strooien van de as over het hoofd van de aanwezigen. Met dat aloude ritueel heeft de Kerk, aan het begin van de lente, vroeg christelijke gebruiken willen kerstenen. We denken hier aan de voorjaarsvuren om de winter te verbranden waarbij de as op de akker werd uitgestrooid om de vruchtbaarheid van de komende gewassen te bevorderen.
Delen
Met dit teken op Aswoensdag maken we duidelijk: ik wil heel bewust de weg naar Pasen gaan. Dat gaat wel niet zo gemakkelijk, maar we krijgen veertig dagen de tijd! Veertig dagen om alles wat ballast is en ons afleidt achter ons te laten, om met onze talenten aan het werk te gaan en voor anderen iets te betekenen! Die weg voert langs mensen die lijden onder onrechtvaardigheid en onbegrip, onder onverschilligheid en eenzaamheid. Laten we hen correct, mild en liefdevol benaderen. Laten we ons daarbij ook bewust zijn van onze eigen fouten en van de tekorten in de samenleving, waar toenemende armoede en ongelijkheid de kloof tussen mensen en landen nog verbreden. D
at ons vasten, ons delen en herverdelen, mee helpen bouwen aan rechtvaardigheid voor mens en planeet. Om dit mogelijk te maken zoekt Broederlijk Delen ‘25% medestanders’. Pasen wenkt ... er is geen comfortabele vlucht, alleen een weg met opdrachten die we tot een goed einde moeten brengen ... een weg ten Leven!
